United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Nou, 'k was netuurlijk zonder vrind of maagd, en wat zou 'k me verloftijd verspore, dus die eigeste ochend nam 'k met me loodpot me intree in die Ree van Batavia. 'k Gaan an 'n tafeltje zitte; die waardin kijkt me an, en zeit: da's bloemkool. Wat beteekent na ondergeteekende later vernam dat ie z'n gratificatie nog had, want anders zeit die madam: 't is savoye.
"Hoe 'k geslape heb ken elk weldenkend mensch wel denke. Nee, ondergeteekende het geen oog dicht geloke, want 'k denk aldeur: hoe za'k d'r morge vroeg af komme? Maar 'k hieuw me eige toch slapend. "Die bediende komt 's morreges, die voor mijn ampart angesteld was, en zeit in de Italiaansche taal: "meneer, 't is tijd voor de trein." "Die kamer lei vol tapijte, zoo 'k al zei.
In de Memorie van Toelichting heet het: "Het instituut der ontheffing, dat de Staatscommissie niet kent, zal, naar de ondergeteekende vertrouwt er toe bijdragen, dat vele ongelukkigen in hun jeugd niet van die zorgen verstoken blijven, die zij zoo noode missen en waardoor zij voor moreelen ondergang behoed nuttige leden kunnen worden der maatschappij."
Was het de wensch van den overledene, dat ondergeteekende, die gedurende een twintigtal jaren door hechte en innige banden van vriendschap aan hem verbonden was en nimmer hoopt te vergeten, wat hij naast God aan ds. Rudolph te danken heeft, de zorg voor de uitgave dezer Brieven op zich nemen zou, met liefde heeft hij er bijdezen aan voldaan.
En om rede zij zielsveel van ondergeteekende hieuw, verklapte die Bokkeneesche mijn telkes as die andere man zich door 't warme klemaat zet er dat bij, want 't is er branderig heet an haar had wille vergrijpe, om rede, dat ze netuurlijk op bloote voetjes ging ... Maar toe op 'n keer wor ik giftig, gaan 'k in de stormpas rizzeliet op 'm af, slaan an, zet m'n eige in de pesisie van mindere tege 'n hooger in rang, en spreek: "Luit'nt, 'n woretje met verlof, maar as dat met die meid niet ophoudt, zoowaar 'k hier staan, da 'k niet na uw mevrouw gaan om 't te vertelle."
Zij mopperde met een glimlach, innerlijk zeer gelukkig over de keuze van haar broêr en mevrouw Van der Stoor lachte ook. Cateau bewonderde het satijnen ameublement. Dit hebben uw broêr en uw schoonzuster gegeven, niet waar, meneer Paul? En de ondergeteekende! sprak Paul en wees op zichzelven. Maar wat wordt je al een dame, Cateau! vervolgde hij terwijl zijn blik streelend over hare gestalte gleed.
En 'k heb dat leve slechs zeve dage volgehouwe, alhoewel 't ondergeteekende zeer wel beviel, niet zoozeer om te geure, as om me misdadige plan ten uitvoer te brenge. Hetgeen helaas mislukt is, waar ik op hede toe geen spijt van heb ... want dan zat ik me hier nou niet bij jouw kacheltje te warme.
Trots alle middelen van wetenschap en kunst, woekerde het proces met door niets te stuiten kracht voort. Men vreesde voor verbloeding en dan.... weldra het einde. Zóó was de naakte werkelijkheid. Wie zou het den lijder aanzeggen? Aan ondergeteekende viel deze zware opdracht te vervullen.
Doch zijn denkbeeld van een vluchteling was alleen het denkbeeld van de letters, waarmede dat woord gespeld wordt, of ten hoogste van het courantenprentje, dat een man met een stok en een bundeltje voorstelt en waaronder men leest: "Weggeloopen van den ondergeteekende."
Woord Van De Dag