Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
"Blijf van mij af, schurk!" riep de verschrikte Sytsken, vruchteloos pogende zich van de omarming des jagers los te maken: "ik wil niet met u gaan: ik haat u: gij zijt de oorzaak van alles." "Laat het meiske gaan, vriend Walger!" zeide het zwarte mannetje: "gij hebt geen recht op haar, en volgens art. 17 van het Privilege van Koning Willem is alle maagdenroof strafbaar met....."
Heel zacht maakte zij zich los, en daarna was het met een groote ziel van kuischheid, vol verlangenloos geluk, dat zij hare armen heel zacht boog om zijn hals, zijn hoofd tegen zich nam en hem kuste op het voorhoofd. En ik, ik dank je ook! fluisterde zij verrukt. Hij bleef stil en zij hield hem zacht vast in hare omarming.
Met een kreet van: "Liefste, gij hier!" strekte hij de armen uit naar het jonge meisje, dat eenige schreden van het bed was teruggetreden en toen zij zich, half schuchter, half toegevend aan een innerlijken drang over hem heenboog, trok hij haar tot zich omlaag in eene hartstochtelijke omarming. Zoo vierden zij in den nacht, die zijn stervensnacht had dreigen te worden, het feest hunner liefde.
Lanceloet hield haar vast omklemd, maar toen zij hem smeekte, haar niet te verlaten en den tocht naar Camelot op te geven, maakte hij zich zachtkens los uit hare omarming, leidde haar naar eene rustbank en knielde voor haar neder, zeggende: "Liefste, weet gij, waarom uwe booze woorden van zooeven mij zoo dubbel griefden? Het was, omdat zij eene kern van waarheid bevatten.
Weldra echter vervloog als een zalige droom de zoete vreugde, welke ook Madzy in deze omarming smaakte, en vertoonde zich het wezenlijke van haar toestand voor haar oogen. Zij schaamde zich, aan hare zwakheid te hebben toegegeven.
Tamalone maakte zich uit de omarming los, hield zijn handen en keek hem recht in de oogen. Beiden richtten te zamen hun hoofden op en zagen Walid met een glinsterenden dolk in de hand. De broeder glimlachte en zeide: "Ik moet morgen een paard hebben om naar Bologna te gaan." In een klooster buiten den stadsmuur vond hij een gastvrij onthaal, dat hij vergoedde met oolijke verhalen.
"Ja 'k dorst niet maar nou wel, nou wel." "Ik ook," zei ze 'r lippen toestekend. Oog in oog, de monden in heftige gloeiing, zaten ze in hartstochtlijke omarming, niets hoorend van 't huis, niets van de geluiden, 't praatmummlen beneden. Toen, bang voor z'n opwinding, zei-ie. "Hè! Daar ben 'k moe van geworden." "Ik niet." "Jij niet?"
Ik werp mij aan Uw borst, vader, Ik omklem U zoo, dat gij U niet uit mijn omarming kunt losmaken, Ik houd innig vast, zoolang tot gij mij het antwoord geeft, dat ik begeer. Kus mij, kus mij, vader, Beroer mij met Uw lippen, zooals ik hen beroer, die ik liefheb, Laat, terwijl ik U aan mijn borst klem, Uw adem mij het lieflijk geheim influisteren van dat murmelen, waar ik naar smacht.
Uw echtgenoot is hier geweest en is nu heengegaan om getuigen te halen. Vóór hij terugkomt, moet ik verdwenen zijn!" Nog ééne omarming, een laatste stamelen van den geliefden naam en Tristan verdween tusschen de boomen. Toen de koning spoedig daarop in den boomgaard trad, gevolgd door eene schaar van edelen en baronnen, lag Isolde in slapende houding in het gras.
In één sprong was hij op den wal en bij zijne zuster, die hij liefderijk in de armen sloot. »Is Ole Kamp terug?" vroeg hij onstuimig en terstond na die broederlijke omarming. Zooals men ziet, was zijne eerste gedachte voor zijn vriend. Helaas, zijne vraag bleef onbeantwoord. Droefgeestig en terneergeslagen keek hij voor zich, terwijl hij den arm om het middel zijner zuster geslagen hield.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek