United States or Tonga ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze veranderde dus van tekst, en huilde nu by-voorkeur over haar "verloren kind" 'n onderwerp dat haar voorkwam in beter evenredigheid te staan met 'n schadeloosstelling van vyftig heele stuivers. Wouter stond met open mond, en... wachtte? Ja, neen, ik kan waarlyk niet zeggen of-i wachtte.
't Scheelde weinig of hy had aan Gerrit Sloos gevraagd, of-i zich ook vergiste? In-plaats daarvan echter, nam hy voor de hoeveelste maal nu reeds! z'n hoedjen af, en Gerrit keek vragend tot hem op. Wouter stotterde iets. Ben jy Pieterse, de jongeheer die hier op 't kantoor komen zou? J...a...a, m'nheer! Zoo? Je hoeft geen m'nheer tegen me te zeggen. Ik hiet Gerrit ... Gerrit Sloos, weetje.
Juffrouw Lins vroeg, na z'n vertrek, aan haar adjudantjes: Wat scheelde dat jongetje toch? 't Leek wel of-i me kussen of ... vermoorden wou om die paar stuivers? Toen hy, na bericht te hebben gedaan van z'n zegevierend wedervaren, voor den tweeden keer de stoep van 't huis met spiegelglas afstapte, stond er 'n rytuig voor de deur.
Juffrouw Pieterse informeerde zich herhaaldelyk of-i wel "fatsoenlyk" geweest was? En Wouter beaamde dit in alle oprechtheid zonder eigenlyk te weten wat ze bedoelde, daar hy in z'n gemoedje noch ondervinding noch besef had van het tegendeel. Ja toch ... de geschiedenis met dien topzwaren vlâlepel! Zou d
Hy staarde 't geheimzinnige mutsjen aan, en twyfelde weer of-i wakker was. Het aardig spookje scheen aan den rand van de deur te kleven, maar onbewegelyk was het niet. Verbysterd vroeg Wouter, alsof hy te doen had met 'n levend voorwerp: Waar kom jy vandaan? Wat wil je van me? 't Was al wel dat-i niet, gelyk Luther den Duivel, 't onschuldig voorwerp iets naar den kop keilde.
De hieroglyfische krassen vertelden allerlei dingen die hy niet noodig had te weten, en overlaadden hem met onnoodige indrukken. Hy moest de oogen wel sluiten, maar vond geen rust. Het was hem, of-i werd meêgevoerd door de wilde bruiloft, en zyns ondanks moest deelnemen aan 't bal dat de nachtwind aan de maan gaf. Alles draaide en warrelde hem van binnen.
En na 'n onverdiend-vriendelyken groet aan juffrouw Pieterse, ging de man zyns weegs. Stoffel erkende dat het zeer verkeerd was met pastoors te loopen ... 't Is of-i mal is, zei juffrouw Pieterse. Ja, moeder, stapelmal! Maar de oorzaak is eigenlyk dat-i geen werk heeft, en maar zoowat rondslentert. Op zoo'n manier komt er nooit iets van hem te-recht.
En, zieje, 't is niet om 't verkwanselen van z'n kleeren alleen, en ook niet om dien perresol, maar z'n gezicht bevalt me-n-ook niet. Zeg jyzelf nu eens, pater, of-i er niet verpieterd uitziet? Nu, we zullen zien wat er aan te doen is. Dit gezegd hebbende, stond zy op en begaf zich naar 't achterkamertje, alsof daar de geneesmiddelen voor Wouter's kwalen moesten gezocht worden.
Wouter wist niet dat er verband was tusschen liefde en stryd, en al ware hy in dit opzicht minder onkundig geweest, dan nog blyft het de vraag of-i lust zou gevoeld hebben zich in z'n allerzonderlingst kostuum te vertoonen aan de uitverkorene van z'n hart. Bovendien, nooit had hyzelf zich rekenschap van z'n verhouding tot Femke gegeven.
Doch dat ouwerwetsche is misschien maar denkbeeldig. Wie weet of-i niet modern was in zyn tyd, en hoe spoedig men 'tzelfde van ons zal zeggen. Hoe dit zy, de man heette meester, z'n school was 'n school en geen instituut, wat dan ook de zaak minder goed uitdrukt, en ik vind het 'n vreemde manier van vooruitgang, de dingen anders te noemen dan ze werkelyk heeten.
Woord Van De Dag