Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
"Neen, Freule!" zeide Gheryt met warmte: "het is niet alleen voor die drankskes, dat ik oe dankbaôr ben: 't is voor oe vriendelijkheid, om mijn goede vrouw van het eerste oogenblik van heur ziekte zoo trouw te komen bezoeken, alsof ze oe maôgschap waôre; 't is voor oe dienstigheid en zorg, om alles wat heur laven en helpen kost, oet te denken en heur te doen eworden: 't is voor de eer, die oe aan mijn nederige woning hebt edaôn, dat ik oe dankbaôr ben.
Margien had de koffie al klaor, ik schunk Jaaije en koppien in en kreeg het sukerpottien oet de kaste en reurde er wat broene deur en bragt Jaaije dat in 't bedde. Hier vrouw zee ik 't piepte dij van nacht in de börst, net as en örgeltien dat van de wieze is drink is! Jaaije wuerd er andoenliek van en drunk, en eer ze 't heufd weer onder 't dek stopte, zee ze: doe der dij ook en scheppien in!
"Jaô waôrlijk moeder, dat eloof ik ook; ei Klaôske! haôl iens ezwind mijn fluweelen wammes en mijn fulpen broek oet de kleêrkas: en oe Sijmen, krijg eens de brandewijnflesch! een hartversterking zal den man goeddoen!"
"De snieder is ene mins," zegt een Limburgsche spreekwijze, "as hê mit de andere minse oet de kerk kump." Lager nog stond de wever: in de herberg kreeg hij nimmer een gaaf glas. Werd aan een ander bij geval zulk een glas gebracht, dan luidde de verontwaardigde vraag: "Ben ik soms een wever?"
"De roggehonde loopt er deur", zegt men dan in de Graafschap, of "de roggemeuje het de varkens oet." Hier ontmoeten wij voor het eerst den genius der vruchtbaarheid op het graanveld. Kinderen, die het graan vertrappen, waarschuwt men voor het korenwijf, de roggemoeder of den bok.
Die vaderen oet het olde Testament wilden de neuze deur 't achtensweerdige blaauwe oetspansel steken, um is te zien wat daor eigentliek wel achter zat en toe'k daor lest met mien vrouw over sprak, zee mien zeuntien, die op een stoove bij 't vuur zat eerappels te braoden: daor zit niks achter. Dou bist een Pariesche commenist Geert zee ze en ik zal de meester der is over onderholden.
Een Grönneger schoefkarre steute mij oet die prakkesaotsie en ik gunk de Heerestraote in, die daor zoo groots op onze Hondsrugge lig, ~onze~ Hondsrugge zeg ik twee maol achter mekaor.
»Nou, dan kui je wel mal oet en mal in hoes kommen!" Ik gaf een stuver, dee mien pakkien an de stok en de stok op de scholder en zee: gezondheid zaomen! en gunk de deure oet en trok die driftig achter mij digte.
"Een klettig lied, en wel ezongen," zeide de landman: "ik loof warentig, als je niet zoo nat waôrt, oe zoude zingen as onze dorpszanger, en die is bylo gien prul!" "Wat is uw dorp?" vroeg de reiziger. "Ik woon te Rijming," antwoordde de boer: "even oet het dorp en krek aan de rivier.
Ik sprunk de keuken oet en luep nao 't veurhoes, waor de jufvrouw stund te lagchen, dat ze zonder scha veur heur fersoen wal achterwege hadde kunnen laoten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek