Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
"'K hé lijk halvelijngen 'n gedacht van d'r mee op 'n hofstee te goan, menier de notoarus." "Hoho! d
"Joa 't, heul goed, as 't ou b'lieft menier de notoarus, ge zij wel bedankt," zei Alfons met een zucht van verlichting, als van een zwaar pak op het hart verlost. In enkele oogenblikken was alles klaar. De notaris teekende hem een schuldbekentenis van vijftienduizend frank en stelde hem het overige van zijn erfenis: vierhonderd twee en twintig frank en zeventig centimen, in speciën ter hand.
"Nien ik, menier de notoarus, 'k 'n verstoa d'r niets van," bekende Alfons, wanhopig de schouders ophalend. De notaris zat een oogenblik in perplex nadenken, de oogen op den jongen boer gevestigd. "Zoe-je liever geld hên, mijne vriend?" vroeg hij plotseling. "Rechtaf gesproken, joa ik, menier de notoarus. 'K zoe veel liever geld hên!" "Moar wa goa-je mee da geld doen?
De notaris legde de vier effecten boven op de vijf eerste, ontvouwde er twee andere en ging voort: "Twie acties Geconsolideerde Schuld, ingeschreven op de greutboek van de Stoat...." "Meneer de notoarus as 't ou belieft?" viel Alfons hem plotseling met ontroerde stem in de rede. "Menier de notoarus, ge 'n meug het mij nie kwoalijk nemen, moar k'n verstoa 't niet, k'n kenne die dijngen niet.
Hij vouwde een der stukken open, wees op het couponsblad en zei: "De loatste coupon es vervallen, van van doag af meugt 'em knippen." "Wa... wa b' lieft er ou, menier de notoarus?" vroeg Alfons, die nog nooit een effect gezien had en met verbouwereerdheid staarde op het half afgeknipt couponsblad."
Es da geld weird, de pampieren?" "Of 't geld weird es!" riep verbaasd de notaris, "'t Ês geld!" "Ha moar da ziet er zeu oardig uit, meneer de notoarus! Dat 'n zijn gien bankbriefkes!" De notaris barstte in een korten proestlach uit, welken Alfons beschaamd en ongelukkig als een schuldige deed den blik ten gronde slaan. "G'n verstoa 't niet, e-woar, mijne vriend? vroeg eensklaps goedig de notaris.
Zij hadden niet den tijd hunne beschouwingen daarover uit te spreken. Eensklaps kwam Cordúla hijgend om den hoek van 't huis met opwaaiende mantelslippen aangerend, en zij riep van verre, met holle stem en strakke, donkere oogen: Tante es deud!... Hoast ulder; kliedt ulder op ulder best en kom seffens mee mij mee bij den notoarus om 't testament t' heuren aflezen!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek