United States or Sweden ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij bezag al wenende de vogel, en sprak met zeer zachte stem, terwijl zij van tijd tot tijd de tranen van haar bleke wangen droogde: "O mijn trouwe vogel, treur zo niet: onze heer vader zal haast wederkomen. De boze Koningin van Navarra zal hem geen kwaad doen; want Mijnheer Sint-Michiel heb ik zo vurig voor hem gebeden. En God is immers rechtvaardig! Treur dan niet meer, mijn lieve havik."
Dit was zijn inzicht niet, want te midden der Franse scharen gekomen zijnde, sprong hij terzijde op de Standaard van Navarra, en rukte hem uit de handen van de vaandrager. De Navarse bende viel met woede op hem en hakte vele zijner mannen ter neder, doch hij verdedigde het gewonnen vaandel zo wel, dat de Fransen het niet meer uit zijn handen krijgen konden.
"De genade die Uwe Majesteit mij kan bewijzen zal mij nooit te duur staan. Uw bevelen zal ik eerbiediglijk volbrengen. Maar mijn kind, o Koning, mijn kind!" "Uw kind?" herhaalde Philippe le Bel twijfelachtig. Nu dacht hij aan Johanna van Navarra, die de dochter des Graafs van Vlaanderen niet gewillig zou loslaten.
En de Wallen zullen het wel eens weten wanneer de bittere appel zal rijp zijn. Maar ter goeder ure! Hoe zult gij de dochter van de Leeuw onze Heer, aan de kennis der Koningen onttrekken?" "Ik zal ze haar bij het zonnelicht zien laten". "Hoe dat, meester? De Jonkvrouw Machteld aan Johanna van Navarra zien laten? Gij feilt in uw oordeel ik geloof dat gij ergens een slag op het hoofd gekregen hebt."
Met zijn trouwe soldaten en zijn broeder, graaf Lodewijk, trok hij den koning van Navarra en den hugenoten ter hulp; van daar toog hij naar Duitschland, naar Dillenburg, alwaar vele vluchtelingen uit de Nederlanden tot hem kwamen. Gij moet wapenen zenden en het geld dat gij opgehaald hebt, terwijl wij op zee moeten, om het werk van vrije mannen te verrichten.
Indien het mij belieft de oude Graaf van Vlaanderen genade te verlenen, zal mijn wil geschieden." "Neen," riep Johanna, rood van toorn, "dit zal niet geschieden. Ik wil het niet hoort gij. Sire! Ik wil het niet. Wat! Zullen die muitelingen welke mijn ooms onthalsd hebben ongestraft blijven? Zullen zij zich beroemen ongestraft de Koningin van Navarra in haar bloed gehoond te hebben?"
"De Koning met mijn Edelen te Compiègne gaan vinden en een voetval voor hem doen." "En de Koningin Johanna?" "De ongenadige Johanna van Navarra is te Parijs met Enguerrand de Marigny. Nooit was er gunstiger ogenblik dan dit" "Geve de Heer dat uw hoop niet worde teleurgesteld! Wanneer wilt gij die gevaarlijke tocht aannemen, mijn vader?"
De oude vader zuchtte met doffe pijn: hij gevoelde dat de aaklige voorzegging van Willem zich kon bewaarheden; want Johanna van Navarra was een boze vrouw; echter liet hij zijn mistroostigheid niet blijken en sprak: "Het is niet redelijk, Willem, dat men zich bedroeve met smartelijke vooruitzichten. De hoop is de sterveling op aarde ten troost gegeven, en waarom dan zoudt gij niet hopen?
Het waren afgezanten van de Infantes van Navarra en Arragon, die gekomen waren, om namens hunne meesters den Koning om de hand te vragen van de dochters van den Cid.
"Zal ik dan aan de onbeleefdheid van onedele huurlingen blootgesteld zijn? Lieve Maria, bescherm mij ... God, mocht ik nu sterven! O Leeuw van Vlaanderen, wist gij wat laster uw bloed geschiedt!" "Schrikt zo niet, Edelvrouw, er is een eerlijk ridder met hen." "Het noodlottig uur is dan gekomen! Ik moet u verlaten, Maria, en de boze Koningin van Navarra zal mij ook als mijn vader kerkeren.
Woord Van De Dag