Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Somtijds zweefde een valk in de grauwe wolken en vluchtte pijlsnel naar het zuiden; ik liet mij medeslepen door de naarheid dezer woeste natuur en mijne herinneringen voerden mij terug naar mijn geboorteland.
"O, die Bert, die naarheid; maar ik heb hem lekker te pakken genomen," en hij balde zijn vuisten. "O, dus je hebt gevochten, dan heb ik heelemaal geen medelijden met je; dan moet je maar niet vechten. Dat zijn straatjongensmanieren." "Ja, maar ik moest wel, moeder hij zei hij zei " "Nu?"
Nu hoort ze 't blij gejuich, ontwaakt in duizend vreezen, En vliegt, nog half onthuld, en siddrend opgerezen, Haar Egâ te gemoet'! die intreedt met den trots Eens meer dan aardschen, meer dan sterfelijken Gods, De diadeem om 't hoofd. Dees morgen ging dan op uit zulk een nacht van naarheid! Dank! heilrijk licht! heb dank! En gy, ô nijdig Lot! Barst uit! ik tart u thands met heel het Reuzenrot!"
Toen van Lucht- en Aardgeesten de stem ons riep Is 't versierde gordijn van den slaap gescheurd Dat ons wezen bedekte en ons worden ontkleurd' In het diep. In het diep? O! onder het diep. Wij waren gewiegd ontelbare jaren In vizioenen van haat en naarheid, En ieder die wakker werd vond de waarheid Wreeder dan zijn vizioenen waren!
Zij verliet de woning van de onderwijzeres, en wilde juist naar het strand gaan, om daar te zitten totdat het tijd was, toen de vader van het arme krankzinnige kind, Jane Llewellyn, haar te gemoet kwam. "O, Miss Beatrice," zeide hij, "ik heb u overal gezocht. Wij zijn zoo in naarheid, juffrouw.
"Kijk dan toch uit, je morst er de helft weer overheen, ezel!" pruttelt Krasser, als Keesje het hem gevraagde in een behoorlijk hellenden stand toereikt. "Is het nu gedaan? 'k Zal het aan meneer zeggen, hoor, naarheid!" knort juffrouw Bekker, als Keesje, na zich van het zijne te hebben voorzien, onder tegen het blad een slag geeft. "Dag, juffrouw!" Bons! de deur valt dicht.
Zij dachten terug aan hun gelukkige bedrijvigheid in de stad, waardoor zij nooit het ellendige winterseizoen hadden gevoeld in zijn ijselijke naarheid. Al lengden de dagen, zij werden het niet gewaar, en zoo lang het te koud was om buiten te zitten konden zij van de mooie dagen niet genieten. In de stad kon men ten minste wandelen, door de drukke straten, naar de winkels kijken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek