United States or Paraguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar donna Micaela lachte en meende, dat zij wel wist waaraan San Pasquale dacht. "Hij luidt de doodsklok over de schoone amandelbloemen, die door den regen verwoest worden," zei ze tegen Giannita. Zij liet zich door niemand beangstigen, omdat zij geloofde, dat de klokken slechts voor haar luidden. Ze wiegden haar in droomen. Zij zat stil in de muziekzaal en liet de vreugde in haar opstijgen.
"De Antichrist zal van land tot land gaan en den armen brood geven." Het was in Februari en de amandelboomen begonnen op het zwarte lavaveld rondom Diamante te bloeien. Cavaliere Palmeri had een tocht op den Etna gemaakt en een grooten amandeltak vol knoppen en bloemen meegebracht; dezen had hij in een vaas in de muziekzaal gezet. Donna Micaela beschouwde den bloeienden tak.
En nog meer was zij verbaasd dat de poort openstond en de winkeldeur ook niet gesloten was. Toen zij door het poortgewelf ging, zag zij daar den ouden poortwachter Piero niet. De lantaarn was niet opgestoken en geen mensch was er te zien op den binnenhof. Ze ging de trap op naar de galerij, haar voet stiet tegen iets hards. Het was een kleine bronzen vaas, die anders in de muziekzaal stond.
"Maar die hond dan, die daarbuiten loopt?" "Ik weet niet welken hond ge meent," zegt ze. Falco zegt niets meer; ook doet hij donna Silvia geen kwaad. Hij gaat stil weg, hij is bang. Hij gelooft, dat de hond dol is en dat hij nu zelf watervrees zal krijgen. Op een avond zit donna Micaela alleen in de muziekzaal. Ze heeft het licht uitgedaan en de balkondeuren geopend.
En allen, die vluchten konden, waren gevlucht, maar haar vader, die zijn bed niet kon verlaten, zou nu zeker vermoord zijn. Ze kon onmogelijk weten of de roovers nog in haar huis waren. Maar nu zij midden in het grootste gevaar was, verdween haar angst en zij haastte zich verder zonder er aan te denken, dat zij alleen en weerloos was. Zij ging door de galerij en kwam in de muziekzaal.
Henriette liep heen en weer door de kamer en sprak nu en dan met den kakatoe om hare gerustheid te toonen, welke gerustheid niettemin eenigszins werd tegengesproken door een herhaald en ten laatste wel wat overtollig kijken op de pendule, die eindelijk op kwartier over zevenen stond. Het rijtuig wachtte, en wij reden ter muziekzaal.
De poort van het zomerpaleis is niet gesloten, hij springt de trap op en rukt de deur der muziekzaal open zonder aan te kloppen. Donna Micaela zit te denken of hij nog hedennacht zal komen of wachten zal tot den volgenden morgen. Dan hoort zij schreden op de galerij. Een angstig gevoel grijpt haar aan. Hoe zal hij nu zijn? Zij heeft zoo ongelooflijk naar hem verlangd.
En indien hij een kort buis en een puntige muts droeg gelijk een boer, was dit slechts om des te eerder te kunnen optreden als grande van Spanje en prins van Sicilië. Sedert hij getrouwd was, placht don Ferrante zich iederen avond te kleeden in een fluweelen rok, zijn gitaar in de hand te nemen, en zich te plaatsen op de koortrap van de muziekzaal in het zomerpaleis om canzones te zingen.
Woord Van De Dag