Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
»De schat is verloren geraakt," zei Miss Morstan op kalmen toon. Terwijl ik deze woorden vernam en de bedoeling ervan begreep, scheen er een dikke nevel voor mijn geest op te klaren. Ik wist niet hoezeer deze Agra-schat mij terneder had gedrukt tot op dit oogenblik, waarop hij verdwenen was.
Dan was hij gewoon met ons over hetgeen er met hem gebeurd kon zijn, te redeneeren. Nooit veronderstelden wij voor één oogenblik dat hij het geheele geheim in zijn eigen hart verborgen hield, dat van alle menschen, hem alléén het lot van Arthur Morstan bekend was. Wèl wisten wij, dat eenig geheim, eenig bepaald gevaar onzen vader bezwaarde.
Thaddeus, wat ben ik blijde dat gij gekomen zijt!" riep zij herhaaldelijk. Wij hoorden haar gebabbel totdat de deur gesloten was en haar stem in een verwijderd gegons wegstierf. Onze gids had de lantaarn in ons bezit gelaten. Holmes onderzocht bij het licht ervan het huis en de groote puinhoopen die er omheen lagen. Miss Morstan en ik stonden naast elkander en haar hand rustte in de mijne.
Lal Chowdar en ik, wij begroeven dien nacht het lijk en binnen weinige dagen waren de Londensche bladen vol van de geheimzinnige verdwijning van kapitein Morstan. Naar mijne bekentenis kunt gij oordeelen dat men mij nauwelijks omtrent dit geval kan hard vallen.
Neen, ga niet heen, dokter. Ik zou gaarne zien dat gij hier bleeft." De beschrijving van het geval. Miss Morstan trad met fermen stap en vrijmoedig voorkomen het vertrek binnen. Zij was een blonde jonge dame, klein van gestalte en zeer smaakvol gekleed. Evenwel was haar gewaad zoo eenvoudig dat het elke gedachte aan weelde buitensloot, doch eerder van beperkte middelen getuigde.
Ik stelde mij onmiddellijk in gemeenschap met Miss Morstan en thans rest ons nog slechts naar Norwood te rijden en ons aandeel te vragen. Ik stelde broeder Bartholomeus gisteravond met mijne zienswijze in kennis, dus zullen wij zooal geen welkome, dan toch verwachte bezoekers zijn." Mr.
Zij waren boezemvrienden, en altijd bij elkander. De majoor raasde wegens zijn verlies. »Nu is alles op, Morstan," zeide hij, toen zij mijn hut voorbijgingen. »Ik zal mijn ontslag moeten aanvragen. Ik ben geruïneerd."
»Gij zult mij excuseeren, Mr. Sholto," zeide nu Miss Morstan, »maar ik ben hier op uw verzoek om iets te vernemen wat gij mij wenscht mede te deelen. Het is reeds zeer laat, en ik wenschte ons onderhoud zoo min mogelijk te rekken." »Er zal toch nog eenigen tijd toe noodig zijn," antwoordde hij, »want we zullen gewis naar Norwood moeten gaan en broeder Bartholomeus bezoeken.
Ik had mijn mond reeds geopend om op deze ontboezeming te antwoorden, toen er bescheiden op de deur geklopt werd en onze hospita binnentrad, terwijl zij een visitekaart op het koperen blad droeg. »Een jonge dame voor u, sir," zeide zij, zich tot mijn metgezel wendende. »Miss Mary Morstan," las hij. »Hm! ik herinner mij dien naam niet. Verzoek de jonge dame boven te komen, Mrs. Hudson.
»Ik zal u zeggen op welke wijze Morstan overleden is," vervolgde hij. »Hij had reeds gedurende vele jaren aan een hartkwaal geleden, doch die zorgvuldig geheim gehouden. Ik alleen wist het. Toen wij te zamen in Indië waren, kwamen wij door een merkwaardigen samenloop van omstandigheden in het bezit van een onmetelijken schat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek