Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
De blik van Marcel beteekende: Musette, die van Rodolphe: Mimi. "Er ontbreken vrouwen," zeide Schaunard plotseling. "Wil jij voor den duivel je losbandige taal wel eens voor je houden? We hadden toch afgesproken, dat er niet over liefde gesproken zou worden!" brulde Colline. "Daar schift de jus van."
Niettegenstaande de protesten van zijn maîtresse had Rodolphe toch lucht van de een of andere intrigue gekregen; hij wilde precies weten waar hij aan toe was; en op een goeden morgen ging hij, na een nacht, dat mademoiselle Mimi niet thuis gekomen was, naar een plaats, waar hij vermoedde, dat zij zijn zou.
Ze is niet op haar gemak: "waar alles onnatuurlijk is, ben ik niet mezelf", de verhoudingen zijn allerverwardst en pijnlijk voor haar, want haar hart veroudert niet. Ze bekent aan hare vriendin, dat ze Italië niet had moeten verlaten. Als D. D. met Mimi voor eenige weken naar Duitschland is gegaan, reist ze met de kinderen naar Milaan.
"En bovendien kust hij ook haar haren, het eene na het andere, en zij zullen zòò lang bij elkaar blijven, tot hij ze alle gekust heeft." "Hè!" antwoordde Mimi, terwijl ze met beide handen door haar haar streek; "gelukkig maar, dat hij zich niet in zijn hoofd gehaald heeft met mij hetzelfde te doen, anders waren we ons leven lang bij elkaar gebleven.
Bekoorlijk meisje, levend gedicht van jeugd met uw helderen lach en vroolijk lied! Medelijdend hart, dat onder het even-geopende boezemlijfje voor iedereen klopt! mademoiselle Musette, zuster van Bernerette en Mimi Pinson!
En hij begon mademoiselle Amélie het hof te maken en verzekerde haar, dat zij het mooiste meisje op aarde was. Amélie vertelde Mimi van haar bezoek aan Rodolphe. "Wat zegt hij? Wat doet hij?" vroeg Mimi. "Heeft hij over mij gesproken?" "Geen woord. Hij heeft je reeds heelemaal vergeten.
"Neen!" zeide dichter, die in zijn hoek bleef zitten. "Ben je boos, Rodolphe, dat ik hier gekomen ben," vroeg Mimi zacht; "heb je liever, dat ik weer weg ga?" "Neen, neen!" antwoordde Rodolphe; "maar het doet mij pijn, dat ik je zoo terugzie." "Dat is mijn eigen schuld, Rodolphe ik klaag dan ook niet; wat voorbij is, is voorbij, denk er maar niet verder aan.
"Ze bevalt je anders altijd nog al, dacht ik." "O! Wat dat betreft, ze is charming!" zei André met een gebaar als wierp hij Betsy een kushand toe. "Een meisje, zie je, om mee te trouwen, maar niet om zoo 's een aardigheidje mee te hebben.... om zoo ereis mee uit wandelen te gaan.... zooals die Mimi...." "Ho!.... ho!.... die zal je ook wel aan zien komen met je wandelingetjes!" "Wat wed je?
"Wat je daar zegt, is niet waar, beste jongen!" merkte Mimi eenigszins ironisch op; "zoo gauw zal Rodolphe er niet over heen zijn. Hoe was hij den avond voor mijn vertrek niet! Het was op een Vrijdag, ik wou dien nacht niet bij mijn nieuwen minnaar blijven, omdat ik bijgeloovig ben en de Vrijdag een ongeluksdag is."
In den beginne luisterde Mimi kalm, meer verbaasd dan ontroerd, maar langzamerhand sleepte de geestdriftige welsprekendheid, die beurtelings teeder, vroolijk en melancholiek was, ook haar mede.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek