United States or Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Die vorderingen echter, men moet dit wel begrijpen, hadden niet op een enkelen dag plaats; weken en maanden verliepen er, dat ik voortdurend mijn zakken met blokjes hout moest vullen. Ook was mijn werk niet zoo geregeld als bij een schoolkind en het was slechts in verloren oogenblikken, dat mijn meester mij les geven kon.
Eerst toen hij dit werk volbracht had en zich toereikend van mondvoorraad voorzien zag, kwam hij zijn meester te hulp en haalde den geestelijke onder het muildier weg. Dit richtte zich nu vanzelf op, en de geestelijke heer werd er op geholpen.
Waarom? vertel mij dat eens. Omdat ... omdat de jonge man.... Onze meester is. Woudt ge dat zeggen, Esther? Ja vader.
Intusschen aten eenige soldaaten by aanhoudenheid van hun gezouten varkens-vleesch; anderen trokken elkander vier aan vier voort, en zogten eenige droppelen daauw, op bladeren van boomen verspreid. Wat my betreft, ik ondervond tans, voor welken yver een Neger, die door zynen meester wel behandeld word, vatbaar is.
De aanhoudende veranderingen die ik iederen dag onderging, veroorzaakten binnen weinige weken een belangrijke verandering in mijn gezondheid: hoe meer mijn meester aan me verdiende, hoe begeeriger hij werd. Ik had heelemaal mijn eetlust verloren, en was bijna afgevallen tot een geraamte.
Van de werklieden had ik geene verwachting ter wareld; ik vond echter reden om van hun te vrede te zijn. Daar was netheid en naauwkeurigheid in hun arbeid; 't geen te meer bevreemden moest, daar hun werktuigen-zelve zeer onvolkomen, en zelfs in veel opzichten vrij gebrekkig moesten heeten. Maar zy waren aan zoodanig gereedschap gewend, en der handeling daarvan, meester; wat anders behoefde men?
Verder waren de armen en benen van de zwaarlijvige potentaat met metalen ringen overdekt. Zijn schilddrager stond achter hem, en beschermde met het grote schild, van de huid van een witte os gemaakt, zijn meester tegen de stralen van de zon.
"Het was een dappere daad, meester", zei hij weer, "en de Dood was niet gemeen genoeg om te spreken." "Waarom zeg je toch meester tegen mij?" vroeg ik, een beetje geraakt. "Wij hebben onze namen geruild. Voor jou ben ik Otoo. Voor mij ben jij Charley. En voor ons tweeën zal jij, altijd en altijd, Charley zijn en ik Otoo. Het is zoo de gewoonte.
Toen Samébito zag, dat zijn brave meester stervende was, slaakte hij een vreemden kreet en begon hij te weenen. Hij weende groote tranen bloed, maar zoodra deze den grond hadden aangeraakt, veranderden zij plotseling in glinsterende robijnen. Toen Totaro die juweelen-tranen zag, schreeuwde hij het uit van vreugde, en van dat uur af keerde nieuw leven in hem terug. "Ik zal in het leven blijven!
In de vrouw, die hem het blad terugvroeg, herkende hij niet meer de ronde, goedmoedige kasteleinesse doch haar, zijne eeuwige vervolgster, de dicht gesluierde verschijning in het grauw. Weer nam de meester zijnen wandelstaf op, en toog hij verder naar het zuiden.
Woord Van De Dag