Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Het waren don Alexo Segior en don Ferdinand de Gamboa, beiden ongeveer van denzelfden leeftijd als mijn meester, namelijk zoowat acht en twintig jaar. Zij begonnen nu met hun vieren zeer levendig te spreken met veel gebaren alsof zij elkaar in geen tien jaar hadden gezien. Daarna zei Ferdinand die een echte lolmaker was tot don Mathias en don Antonio: "Mijne heeren, waar eet gij vandaag?
Er moet bovendien bij verteld worden, dat in dat verloopen tijdvak van vijftien jaren, een wijziging in de staatkunde plaats had gegrepen, geheel ten voordeele van de Hongaarsche kwestie, en waaruit een betere toestand geboren was, vooral ten opzichte van de herinnering, die de zoo plotseling bedwongen onderneming van graaf Mathias Sandorf bij eenige staatslieden achtergelaten had.
Ik nam dus papier, pen en inkt en zette mij neer om don Mathias te gehoorzamen, die mij allereerst het volgende minnebriefje dicteerde: "Gij zijt dezen nacht niet op de aangegeven plaats geweest. O, don Mathias, wat zult gij ter uwer verontschuldiging kunnen zeggen?
Zij waren zelfs uitermate vindingrijk geweest, om nieuwe speelwijzen te volgen; maar te vergeefs. Om kort te gaan, het was het baccarat-spel, dat het grootste gedeelte der millioenen verslond, die van de goederen van graaf Mathias Sandorf afkomstig waren, zoodat Silas Toronthal er toe was moeten overgaan, om het fraaie huis in de Stradona-laan te Ragusa te verkoopen.
Deze, een zeer ernstig man, lachte niet om de beweerde gelukkige liefdesavonturen, doch vroeg hem kalm, of de verovering van dona Clara hem veel moeite had gekost. "Bijna niets," antwoordde don Mathias, "integendeel zij heeft alle mogelijke toenadering zelf gedaan". Zij zag mij op de wandeling en ik behaagde haar terstond. Zij liet mij nagaan en onderzoeken wie ik was.
Het was meer dan zeker, dat Sarcany nog niet wist, dat dokter Antekirrt en Graaf Mathias Sandorf slechts één persoon uitmaakten. Hij wist evenwel genoeg, om alles in het werk te stellen, ten einde de erfgename van het domein Artenak weer in handen te krijgen.
"Sava is uwe dochter niet!" antwoordde dokter Antekirrt gestreng en met indrukwekkend gebaar. "Sava, mijne dochter niet?" vroeg Silas Toronthal geheel en al onthutst. "Wie heeft u dat gezegd?" "Neen! Sava is de dochter van graaf Mathias Sandorf, dien gij, door hem en zijne beide makkers, Stephanus Bathory en Ladislas Zathmar, laaghartig te verraden, aan den dood hebt overgeleverd!
"Dat geloof ik best," riep Centellès uit, "ik zie onzen bourgeois nog in het armenhuis belanden. Kom, don Mathias," ging hij voort, "laten wij eens nader kennis met dien man maken en er het onze toe bijdragen om hem van zijn geld af te helpen."
"En in welke straat hebt gij in Toledo gewoond?" vroeg ik hem. "In de Nieuwstraat. Ik woonde er met don Vincent de Buena Garra, don Mathias de Cordel en twee of drie andere nette heeren. Wij sliepen daar, aten er en brachten den tijd aangenaam door." Die woorden verbaasden mij, want hij noemde mij de namen van de slimmerts, met wie ik in Toledo had samengewerkt.
Als ge nog geen plannen hebt zal ik jelui naar een herberg brengen waar men echten godenwijn drinkt. Ik heb er gedineerd en ik ben er dezen morgen tegen zes uur van thuis gekomen". "Had ik den nacht maar zoo verstandig doorgebracht, dan had ik mijn geld niet verloren", zei don Mathias.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek