Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Dan kunnen wij vertrekken, zeide Ilderim, en wreef zich de handen. Wij kunnen alles gerust aan u overlaten. Ik zal de paarden doen voorkomen. Buiten staat nog een bode, zeide Malluch, wilt gij dien zien? 't Is waar ook. Ik dacht niet meer aan hem. Malluch ging heen, en in zijn plaats trad een knaap binnen.
Kom en oordeel zelf. Geheel Jeruzalem gaat tot den profeet, en de plaats waar hij vertoeft is zoo vol, als de Olijfberg gedurende de laatste dagen van het Paaschfeest. Malluch. Ben-Hurs gelaat werd met een glans van vreugde overtogen. Mijne vrienden, zeide hij, ons wachten is ten einde. De heraut van den koning is verschenen en heeft zijne komst aangekondigd.
Dat is zeker een vreemde geschiedenis, zeide Ben-Hur. Maar waar zegt gij dat zij te Jeruzalem naar vragen moesten? Zij moesten vragen: Waar is de geboren Koning der Joden? Was dat alles? Er was nog wat bij; maar dat herinner ik mij niet meer. En vonden zij het kind? Ja, en aanbaden het. 't Is vreemd, Malluch. Ilderim is een ernstig man, al is hij ook, evenals alle Arabieren, licht ontvlambaar.
Weet gij ook iets van den Athener? Die is dood. Dood? En Messala? Is die ontkomen? Wat loopt dien Romeinschen windbuilen toch altijd alles mee! riep Ilderim. Hij is wel ontkomen, antwoordde Malluch, maar het leven zal hem tot een last zijn. De geneesheeren zeggen, dat hij nooit meer zal kunnen loopen. Ben-Hur zag zwijgend op naar den hemel.
Neen, Malluch, een Romein wedt alleen met Romeinsch geld. Zoek uw vriend nog van avond op en stel zooveel sestertiën tot zijne beschikking, als gij noodig oordeelt. En, Malluch, zeg hem vooral dat hij weddenschappen moet zien aan te gaan met Messala en diens vrienden, Ilderims vierspan tegen dat van Messala. Malluch dacht even na. Dat zal de aandacht van allen op u vestigen.
Met het oog hierop hadden zij hunne plannen gemaakt, en alles voorbereid tot een overhaast vertrek. Welgemoed reden zij naast elkander voort, vol vertrouwen op den dag van morgen. Onderweg kwamen zij Malluch tegen. De brave man verraadde door woord noch blik, dat hij de verhouding van den jongen man tot Simonides kende of van hun verbond kennis droeg.
Hij bedwong zich, maar toch zag ik hem opvlammen, eerst toen hij weten wilde wat Ilderim tegen Rome heeft, daarna toen ik hem van de drie mannen verhaalde, die den geboren Koning der Joden zochten. Wat zeide hij dan? Zijn eigen woorden, Malluch! Hij wilde precies weten wat zij gezegd hadden: De Koning, of de geboren Koning. Daar maakte hij onderscheid tusschen.
Ben-Hur boog eerbiedig voor den grijsaard en staarde vader en dochter nog geruimen tijd na. In den regel is er geen zekerder middel om iemands tegenzin op te wekken, dan uit te blinken waar hij zich laf gedroeg. Malluch maakte hierop gelukkig een uitzondering. Wat hij gezien had deed Ben-Hur in zijne achting rijzen. Moed en wellevendheid bezat hij ongetwijfeld.
Maar zijn straf zal hij niet ontgaan, en als gij mij helpen wilt, zal ik zeker slagen. Hij is een Romein, zeide Malluch, en ik behoor tot den stam van Juda. Ik zal u helpen. Indien gij het verlangt zal ik mijne belofte met een eed bevestigen. Geef mij uw hand, dat is voldoende.
Weet gij zeker dat Messala meedoet? Nu doorzag Malluch het geheele plan. Ja, dat was een heerlijke gelegenheid om den Romein te vernederen; maar hij had geen Israëliet moeten zijn, om niet snel de kansen te berekenen. Bezorgd vraagde hij: Hebt gij er meer aan gedaan? Vrees niet, mijn vriend. Vraag maar eens te Rome wie daar de vorst der wagenmenners genoemd wordt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek