Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Ik wilde gaarne het zesdubbele parelsnoer, dat ik van Grootje geërfd heb, tegen een streng breikatoen verruilen, dat gij u niet in die malle historie gemengd hadt, die ons niets dan verdriet veroorzaakt heeft.
"Staat, menschen! ik ben hier op mijn grond alleen heer en meester, en verlang te weten, wat aanleiding tot deze malle historie gegeven heeft. Is er een onder die knapen, die verstaanbaar Neerduitsch spreken kan, zoo ben ik bereid te hooren, op wat grond men zich verstout, in mijn afwezigheid mijn slot te bezetten."
Hij ging weer zitten op zijn kanapee,.... hij was erg moe.... Toen hij het tijdschrift open op tafel zag liggen, schaamde hij zich een beetje over dat malle uitloopen, dat weeke toegeven aan zijn jongensachtig verliefd gesoes. 't Was jammer, hij had dat stuk eigenlijk zoo graag uit willen lezen.... Och God, en er was nog zoo'n boel anders, zoo'n boel wat je lezen moest, wat je weten moest......
»Hè, lekker!" mompelde hij, den geur opsnuivende. »Toch prettig, dat die twee sinjeurs er zoo lekker nuchter van blijven!" De boutjes lieten zich uitstekend smaken, en onder het middagmaal werd nog eens smakelijk gelachen om het malle figuur, dat de twee dappere krijgslieden gemaakt hadden.
"Leen, let jij op de klok, terwijl ik schoone borden geef." "Haast je dan wat." "Akelig spook, hou je nou niet of je dronken bent." "Ik ben dronken, heusch." "Pa kijk dat malle spook eens!" Lang, lang vroolijk-opklinkend gelach, zoo vroolijk als het schitteren van de zilveren vork, die in zijn hand rust. "Dolf, je bord." "Dank u." "Hoe vin-je ze?" "Prachtig."
Driftig met sprongetjes, kwam de bedreiging. En nu smakten de lippen. Dat was toch zoo'n malle gewoonte van Groo'va, net iemand, die de soep te zout vindt. Dit door mij gecursiveerde zinnetje is uitstekend.
De uitbeelding van dit samenleven is uitstekend gelukt en reeds als men daarop let, voelt men een jammerlijke spijt, dat het boek zoo schromelijk is bedorven door des schrijvers malle en jongensachtige van-leer-trekkerijen tegen dit en dat.
"Och neen! malle gek! loop heen met je grollen! maar mijn rust heeft hij toch meegenomen," vervolgde zij, half huilende: "ik heb van dezen nacht geen oog toegedaan." "Daar hebben wij 't al. Wat voert zoo een page niet al uit?
Ik heb den brief gelezen en de telegrammen ook. Die malle ingenieur heeft een blind vertrouwen in mij; hij schijnt mij nog beter te vertrouwen dan zich zelf." "Goed! Maar wat baat ons dat? De trein gaat immers door hier? "Ezel!... De trein houdt hier vijf minuten halt." "Is het tòch waar?" "En ik en gij, wij beiden zullen op de locomotief staan."
Toch kan ik deze malle situatie niet langer rekken uit vrees, dat het publiek zal merken, wat er gaande is. Nog eenmaal wend ik mij om, neem Sarah's hand voor de derde maal in de mijne en roep vertwijfeld achtereen: "Arme Marguérite", "arme Marguérite!" Den volgenden dag waren alle kranten vol lof over de groote Sarah en haar uitstekend gezelschap.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek