Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Maar galm hier en.... hier je hooge sol niet zoo uit, sprak ze. Neem die liever in je middenregister en niet uit de borst. Dan klinkt het veel melodieuser. En heel zacht beginnen, en hier, en hier crescendeeren. En goed gelijk met me blijven op het laatst, met het loopje, je weet wel. Nu... netjes Paul.
En ze dacht: we maken thuis ons eigen ongeluk.... Binstdat ze vóor een modemagazijn stond en veel lust had in 't zicht van hoeden en linten, werd ze een jongen man gewaar, die haar sinds durenden tijd achtervolgde en maar overal stil bleef, waar zij iets te bekijken had. Ze vond hem onbeleefd en zou hem straks eens duchtig in de oogen staren, als dat loopje standvastig zijn mocht.
Hij trachtte tevergeefs de manieren van de saletjonkers na te doen, maar 't was een zeer slechte copie van een bijzonder goed origineel of, om mij beter uit te drukken: een domkop, die zich als een verstandig mensch wilde voordoen. Stel je zoo iemand voor te midden van vijf spotvogels, die zich ten doel hadden gesteld een loopje met hem te nemen en hem aan te zetten tot groote uitgaven.
Twee veeren, die de eenden bij het opvliegen verloren hadden, dreven heen en weer; op eens namen zij een loopje, alsof de wind kwam; maar deze kwam niet, en dus moesten zij blijven liggen, en het water werd weer kalm en effen.
In den nacht is de wind naar het Noorden gedraaid, en thans waait hij met stormkracht onder de gewone begeleiding van sneeuwbuien. De sleden zijn al half ondergesneeuwd! De thermometer wijst 27 graden vorst, een snijdende koude bij dezen wind. Na een loopje buiten praten we over het geval. Iedereen bromt tegen den storm.
Lezers die bij zichzelven zekere aanvechting mochten gevoelen om op dit pas met dokter Ruardi een loopje en dien priester van Aesculapius niet =au sérieux= te nemen, worden verzocht geen al te groot vertrouwen te stellen in dien eersten indruk.
Tusschenbeide 's avonds maakten zij nog een klein loopje samen, maar eindelijk dat ook niet eens meer. Hij dreef het tot in het kinderachtige door. Als er iets te krijgen was buiten de kamer waar zij zaten, dan deed hij het. Woû zij iets hebben waar zij niet bij kon met haar handen, dan stond hij op, om 't haar aan te geven.
Dat kon men zien aan hun manier van marcheeren, achter elkander aan, zonder dat een enkele afweek van den weg, door den voorste gevolgd. Het scheen wel, of ze wisten, waar ze heen wilden; het is geen loopje op goed geluk af.
»'k Weet het niet!» zei Karel, die zich al weer een heel eind verder bevond. »Wat kan dat toch geweest.....» O hé, daar verdween Piet alweer! Nu had Bob hem denzelfden dienst bewezen. Och, och, wat moesten wij toch lachen. Maar nu begon Pietje toch te begrijpen, dat wij een loopje met hem namen. Hij vroeg niets meer, maar begon zich langzaam te bewegen.
Daar was het loopje, zij vreesde, zij vreesde.... Paul zou blijven steken, zij relentiseerde.... neen, Paul bleef met haar samen en zij genoot in de samenstemming van maat, terwijl hunne stemmen wegstierven: "Dans un dernier soupir...." Beeldig, beeldig, Eline! riep mevrouw Van Raat, die stil was blijven luisteren. Je bent goed bij stem, Paul, sprak Betsy, om iets te zeggen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek