Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Bij zonsopgang, met Pitcairn drie mijlen te loevert, bemerkte kapitein Davenport twee kano's, die op hem aanhielden. Weer klauterde McCoy op tegen den ijzeren wand van het schip, en sprong over de verschansing op het heete dek. Hij werd gevolgd door vele pakken gedroogde bananen, elk pak gewikkeld in droge bladeren. "Nu, kapitein," zei hij, "gooi je ra's om, en vooruit om je lieve leven.
Voor de stuurman begreep, wat de schipper in het zin had, was deze al in de kajuit, en hij kwam met een brandend hout terug. Hij laadde een draaibus, en liet het kruit ontploffen. Het schot knalde. "'t Is onze dood," dacht een ieder. Maar de Makkumer lachte. "We geven hem alle eer, die hem toekomt." Hij wees te loevert. "Kijk! er is geen schip meer. Wat wou de Vliegende Hollander van ons?"
De kwartiermeester schiet toe en pruttelt: Wat weerga! wie gaat er nou te loevert over boord hangen? Daar! nou is je toppie al naar de maan! Afijn! je zal nog wel 'n ander petje beneden hebben; kom maar hier menneer ik zal je wel even. Hou je maar aan me vast Ja! 't is nou geen pleizier hè, vooral als je geen sturdy boy bent.
De bries zal vannacht doorkomen, ongeveer middernacht kijk die vegen wolken en die dikte te loevert, achter dien bergtop daar. Daar zal-ie vandaan komen, uit het zuid-oosten, en hard. Het is driehonderd mijlen naar Mangareva. Bras je ra's in 't vierkant en loop er vóór het windje heen. Er is daar een mooi bed voor je schip." De stuurman schudde zijn hoofd.
De stuurman zei tot den bootsman: "De schipper is voor den Duivel nog niet bang." "Ik wou, dat ik niet gemonsterd had." "In de Middellandsche Zee zijn roovers dáár zal 't gebeuren. We hebben niet voor niets den Vliegenden Hollander te loevert gezien." "O! mijn vrouw en kinderen te huis ...." "Daar is de schipper ...."
Je bent nu weer een heel eind te loevert, en ik zou maar een paar streken afhouden." "Maar hoeveel ben ik in deze strooming afgedreven?" schreeuwde de kapitein woedend. "Hoe kan ik weten hoeveel ik af moet houden?" "Ik weet het niet, kaptein," zei McCoy met groote zachtheid.
Zijn woede nam den vorm aan van een norsch zwijgen, en den geheelen middag liep hij over de kampanje te ijsberen, of leunde tegen het want te loevert. Toen de nacht viel ging hij vóór den wind liggen, zonder McCoy's raad in te winnen, en stevende naar het noordwesten.
Door een der matrozen, die wat Spaansch verstond, werden nu de drie gevangenen, die op het schip waren, ondervraagd naar de vaartuigen te loevert, maar zij wisten niet meer te vertellen, dan dat ze waarde inhadden en dat het eene van geschut voorzien was. Zoodra de zon onderging, lieten de schepen op de hoogte van de batterij de ankers vallen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek