Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Fray Salvi sloeg hem roerloos en zwijgend gade, terwijl hij onmerkbaar op zijn lippen beet. Toen Padre Dámaso wat bedaard was, stelde Doña Victorina hem den jongen Linares voor, die eerbiedig naar hem toe kwam. De pater nam hem zwijgend op, van hoofd tot voeten, nam den brief aan, dien de ander hem reikte, en las dien naar 't scheen zonder hem te begrijpen, want hij vroeg: "En wie bent u?"
De dokter is nooit meer bij een zieke geroepen; de bedienden zien hem verscheidene dagen van de week zonder tanden, hetwelk, zooals bekend, een veeg teeken voor hem is. Linares, eenige verdediger voor dezen ongeluksvogel, rust sinds lang op 't kerkhof te Paco, als slachtoffer van buikloop en de slechte behandeling van zijn schoonzuster.
Niet dat de herstellende geen honger zou hebben, o neen; 't is omdat ze de komst van iemand verwacht en gebruik gemaakt heeft van 't oogenblik waarop haar Argus niet tegenwoordig kan wezen: 't uur van 't avondeten voor Linares. "Je zult zien dat dat spook tot acht uur blijft," fluistert Sinang, en wijst naar den pastoor. "Om acht uur moet hij komen. Die daar is even verliefd als Linares."
"Schep maar moed, Clarita," zei Doña Victorina, naderbij komend, "we zijn gekomen om je beter te maken... Ik zal je mijn neef voorstellen." Linares was in gedachten verdiept, in stille beschouwing van die welsprekende oogen, welke iemand schenen te zoeken, en hoorde niet dat Doña Victorina hem riep.
Maria Clara, die tusschen haar twee vriendinnen aan de piano zat, richtte zich half op, doch de krachten begaven haar, en ze ging weer zitten. Linares verbleekte, en keek Capitán Tiago aan. Deze sloeg de oogen neer.
Overal in die middenprovincies Santiago, O'Higgins, Colchagua, Curico, Talca, Maule, Linares en Nuble wordt het landschap verfraaid door heuvels, dikwijls met prachtige bosschen bedekt. Mooi is ook daar de rivier, de Maule, de eenige, die over een vrij groote lengte bevaarbaar is en den Stillen Oceaan bij de haven Constitucion bereikt.
Allengs trad weer een vreeselijke stilte in... Men hoorde de stem van den alférez, die hard loopende schreeuwde: "Meneer de pastoor! Padre Salvi! Komt u?" "Miserere! De alférez wil bediend worden!" riep tante Isabel. "Is de alférez gewond?" vroeg eindelijk Linares. En nu pas bemerkte hij dat hij nog niet ingeslikt had wat in zijn mond was. "Meneer de pastoor, komt u hier!
Hij groette Capitán Tiago vriendelijk deze wist niet of hij lachen of schreien moest en Linares met een diepe buiging met het hoofd. Fray Salvi stond op, en gaf hem zoo hartelijk de hand, dat Ibarra een blik van verbazing niet kon bedwingen. "Verwonder u niet," zeide Fray Salvi, "ik was net bezig u te prijzen." Ibarra dankte, en trad op Sinang toe.
Dus, zorgt er nu voor dat ge hem uitdaagt: ik zeg u vooruit dat ik niets weten wil van voorwendsels of uitvluchten, Uw hartelijk liefhebbende nicht: Victorina de los Reyes de Espadaña. Sampalok, Maandag 7 uur 's avonds." Het was een ernstig geval: Linares kende het karakter van Doña Victorina, en wist waartoe ze in staat was.
"Neef," zeide Doña Victorina, "jij moet nu dadelijk den alférez gaan uitdagen, of anders..." "En waarom?" vroeg Linares verbaasd. "Je moet hem nu dadelijk gaan uitdagen, anders zeg ik hier aan iedereen wie je bent." "Maar Doña Victorina!" De drie vriendinnen keken elkaar aan. "Zoo, denk je dat? De alférez heeft ons beleedigd, en heeft er van alles uitgebraakt, gezegd dat jij was wat je was!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek