Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
"Ik lijd nu juist ook niet aan gebrek aan eetlust, maar met dien.... Neen, dat is iets verwonderlijks!" "Nu, dan is er niets aan te doen," antwoordde Lewin en zag Wesslowsky donker aan. "Breng mij dan wat van de pasteien, Philip." "Er zijn ook geen pasteien meer," antwoordde Philip.
Men zal u, ganschelijk naakt, schrijlings zetten op den rug eener doodkist, scherp als het lemmer van een mes, en dan zult gij belijden dat gij geene uitzinnige zijt, maar een tooveres, door Satan betaald om den edellieden last aan te doen. Drinken! Hans, mijn beminde, sprak Katelijne opnieuw, wees niet grammoedig jegens uwe dienares; ik lijd duizenden pijnen voor u, mijn heer en meester!
"Nochtans geachte Heer, gij, dat levend massa, gij die bezield zijt met een fabelachtig vermogen, een edel gevoel en innemend karakter, begaafd met eene geleerdheid van Salemon, gedenk een man die aan het visionisme lijd?
Zij fluisterde: "De kogel heeft de hand doorboord, maar is door den rug uitgekomen. 't Is onnoodig mij van hier te verwijderen. Ik zal u zeggen, hoe gij mij, beter dan een wondheeler, verbinden kunt. Zet u naast mij op dezen steen." Hij gehoorzaamde; zij legde het hoofd op de knieën van Marius, en zonder hem te aanschouwen, zeide zij: "O, hoe goed! hoe wèl ben ik nu! Zie, nu lijd ik niet meer."
Maar op de een of andere wijze moet het een eind nemen en daarom kan en wil ik er niet gaarne over spreken. Klaag mij dus niet aan, veroordeel mij niet. Gij in uw onschuld en reinheid kunt niet begrijpen, wat ik lijd." Zij ging naast Dolly zitten, zag haar met een schuldig gelaat in het gezicht en greep haar hand. "Wat denkt gij? Wat denkt gij van mij? Veracht mij niet. Verachting verdien ik niet.
Ik zelf kan u niet vergezellen, daar ik, zooals gij weet, sedert eenige dagen aan hevigen buikloop lijd. Laat vlug de paarden zadelen, neemt geweren en revolvers, en dan er van door, zoo snel de paarden maar loopen kunnen!" Na een kleine tien minuten zaten wij in den zadel en galoppeerden over den goed onderhouden weg, naar onze plantage, die wij na een groot kwartier bereikten.
Doch Galiëne sprak niet tot Ferguut, den ganschen avond niet, zoolang haar oom bij hen zat. Ze had te wachten, tot haar oom sliep, en alles stil was. Toch, voor zij Ferguut haar smart beleed, spraken veel stemmen in haar, met driftig-verwijtenden, met loktienden, met spottenden, met twijfelenden klank. "Lieve vriend Ferguut," zeide een stem, "dat ik lijd, hoe luttel weet ge 't "
Een andere stem, binnen-in haar hart, hoonde: "Wat spreekt gij van vriend, zottin, nooit hebt ge hem vroeger gezien! Erger ben ik dan een dief, omdat ik van hèm houd, dien ik niet ken." "Morgen zal hij heengaan," fluisterde een andere, vleiende stem, "en spoedig zal hij mij vergeten zijn. Hoe zal hij weten, dat ik om hem lijd?" "Wist hij wist hij hij zou mij zijn liefde niet ontzeggen "
Het medelijden van Doening wekte bij hem de onwillekeurige zekerheid: Ik lijd waarlijk. Ik zie er diep-lijdend uit en betreurenswaard.... Hij analyzeerde dadelijk zijne houding, wist hoe zijn haar verward stond, hoe zijn das scheef hing, hoe zijn hemdlobben frommelden.
Evenals Juan, lijd ook ik aan koorts en aan de gevolgen van de beten der bloedzuigers; ik moet dan ook in mijne hut blijven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek