Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Zooals het zich betaamt, heeft hij zijn erkentelijkkeid betuigd voor den ontvangen bijval, en is toen, door de menigte heen het bosch in gegaan, dat hem tot zijn liefste verblijfplaats geworden was. Bij zich zelf legde hij de belofte af, dat de inwoners van Frankfort hem nooit weer betrappen zouden. En dat was ook zoo.
"Men denkt nooit over degene die men liefheeft," zeide hij, "men weet gewoon dat zij de liefste op de wereld is. En dat is genoeg." Doch zij lachte niet. Zij zag hem recht in de oogen en opnieuw viel het hem op, hoe wakker haar blik was. Het was of haar oogen zich diep in zichzelf weerspiegelden.
Dikwijls fopte hij mij uren achtereen, als ik hem zocht, totdat ik hem eindelijk verscholen vond op een plaats, waar ik hem het minst vermoedde. Daar er in de kamer niet gestookt werd, gebruikte hij een bedstede als leger, en koos voor zich een bepaalde plaats uit, die hij echter onmiddellijk verliet, als iemand de deur binnenkwam. Het bed bleef echter van nu af zijn liefste schuilplaats.
Zijn dood werd echter spoedig gewroken, want Rerir, zijn zoon, die terugkwam van een expeditie, waardoor hij op dien tijd uit het land was geweest, bracht de moordenaars ter dood als zijn eerste daad toen hij den troon beklom. De regeering van Rerir werd gekenmerkt door alle teekenen van voorspoed, maar zijn liefste wensch, een zoon, die hem zou opvolgen, bleef vele jaren onvervuld.
Zij zitten op de rand van de put in de burchttuin, als hij genoodzaakt wordt de compromitterende ring aan te nemen; »die is er niet zwarter op geworden door aan zulk een schone vinger te zitten," zegt hij droevig glimlachend en als hij haar beeld zich op de bodem van de put in het water ziet spiegelen, voegt hij er bij dat hij die nu ook niet meer dragen wil, maar dat zijn lieve vriendin de ring nu moet hebben, zij, die hij, na haar, het liefste heeft.
"Goede hemel! gij doet mij ontstellen, liefste vader!" zeide Adelgonde, die wel gissingen maakte, maar niet kon vermoeden wat zij zou vernemen: "Uw gelaat staat zoo droevig, zoo ernstig; altijd hadt gij mij lief, altijd zijt gij mij bijna meer dan een vader geweest, en thans, in dit vroege morgen uur, ontbiedt gij mij om mij diepe wonden te slaan....? Lieve vader, wat heb ik misdreven?
"Niets, mijn beste!" zeide zij en toonde zich beleedigd; "gij behoeft u voor mij niet te schamen; bedelen doe ik niet meer; ik heb alles in overvloed;" zij lachte daarbij zoo, dat haar witte tanden te zien kwamen, en draaide in de rondte, dat de roode rok en de vlechten omhoog vlogen. "Gij ziet zoo bleek," zeide zij opeens en zag Lisette strak aan, "hebt gij verdriet van uw liefste, zeg?"
Ibarra zag de rookende puinhoopen van zijn huis, van 't huis zijner ouders, waar hij geboren was, waar de liefste herinneringen zijner kindsheid en zijner jongelingsjaren leefden.
Rhodopis, zegt Cresus dikwerf, gelijkt eene roos, die liefelijk geurt en aan zwakke lijders verkwikkenden balsem schenkt, zelfs dan nog, wanneer zij verwelkende blad voor blad verliest, en geduldig den wind verbeidt die haar het laatste zal ontrukken." »O, moge zij nog lang gespaard blijven! Liefste, sta mij nog eene groote gunst toe!" »Zij is u toegestaan, nog eer ik ze vernomen heb."
"Je bent zeker erg vermoeid, liefste?" vroeg haar groote vriend aan haar. "Neen, ik ben niet vermoeid; ik wilde alleen maar weten, of wij nog een groot stuk af te leggen hebben." "Gelukkig niet. Zie je dat bosch aan onze rechterhand? Welnu, daarin zullen wij uitrusten. Maar zijn je krachten uitgeput, mijn kind?" "Neen, neen... Heusch niet."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek