United States or Gabon ? Vote for the TOP Country of the Week !


De pelgrim, die hem had zien vallen, werd hem dadelijk gewaar en riep: Daar is de lasteraar! En hij wees met den vinger naar hem. En allen liepen naar hem om den rampzalige te zien. Uilenspiegel schudde treurig het hoofd. Ha! sprak hij, ik verdien genade noch medelijden; doodt mij als een razenden hond. En de bultenaars riepen verheugd: Eén te meer in onze broederschap!

De deken hielp hem, bleef bij hem staan en deed hem knielen. Uilenspiegel gehoorzaamde en bleef met gebogen hoofde zitten in die deemoedige houding. Na een kort inwendig gebed, zeide de eerwaarde geestelijke met heldere stem: Kinderen en broeders in Christus, aan mijne voeten ziet gij den grootsten zondaar en lasteraar, dien Sint-Remaclus ooit met zijne woede trof.

Wees dan liever toornig op den trotschen Oropastes, die zijn jongeren broeder naar Rhagae zond, en u een plaatsje aan het hof bezorgde, opdat gij elkander zoudt vergeten." »Lasteraar die gij zijt! Mijn weldoener zou..." »Mijne tong moge verdorren, als ik niet de zuivere waarheid spreek!

Maar ik heb hem gezegd, dat die Sjaalman een lasteraar is, dat hy meisjes heeft geschaakt even als die jonge Duitscher by Busselinck & Waterman en dat ik volstrekt geen waarde hecht aan zyn oordeel, want dat ik nu van een resident zelf had gehoord hoe de zaken stonden, en dus van m'nheer Sjaalman niets te leeren had.

De lasteraar daarentegen, die zijn medemensch met opzet valsch beschuldigt, wordt met den dood gestraft en dengene, die, wanneer gebleken is, dat het laster was toch nog zegt: "Nou, er zal toch wel ièts van waar zijn!" wordt de tong afgesneden. Ondankbaarheid wordt daar gehouden voor een bewijs van een slecht karakter. Wie zich daaraan schuldig maakt, wordt voor altijd bij iedereen geweerd.

Doch toen het meesterke mededeelde, dat Eliëzer was gekomen, betrok zijn gelaat evenals het blauwe gewelf, als er een zware donderwolk over heen gaat. »Ik kan hem niet zien!" barstte hij los. »Hij is trouw en eerlijk," zeide het meesterke met zachte stem. »Hij is een leugenaar en lasteraar!" riep Frits vol bitterheid. »Spreek eens met hem," waagde het meesterke te zeggen.

"Bouke! riep de Baron, terwijl hij aan zijn gezegde den toon der bestraffing poogde te geven: "denk wie gij zijt en waar gij zijt!" "Zoo doe ik," antwoordde Bouke, zonder verlegen te worden: "ik denk, dat ik Jonker Joans oude wapenbroeder ben, en dat ik over een lasteraar sta, die...." "Vlegel!" riep Botbergen, door het verwijt des Barons bemoedigd: "denkt ge dat ik mij met u zal meten?

"Ik bezweer u bij de gekruiste Zaligmaker!" riep hij. "Herken mij toch, o mijn arm kind; doe mij niet sterven. Lach zo bitter niet. Uw blikken drijven de dood in mijn ziel. Ik ben die Leeuw, welke gij bemint die vader, welke gij roept." "Gij de Leeuw?" antwoordde Machteld met verachting. "Gij de Leeuw?? O lasteraar!

Bij het hooren van deze woorden ontstak Balin in zulk eene woede, dat hij alles om zich heen vergat en op den lasteraar toesnellend, hem met één enkelen zwaardslag den schedel doorkliefde. Toen hij tot bezinning kwam, lag hij gebonden aan handen en voeten in één der kerkers van het koninklijk slot en moest hij daar het vonnis voor zijne misdaad afwachten.

De bultenaars liepen achter hem en schreeuwden: Daar is hij, de gedoemde, de lasteraar! Hoeveel weegt uw versche bult? Ik zou er een zak van maken, om mijne daalders in te steken? Heel uw leven hebt gij den spot gedreven met ons, omdat gij recht waart; nu is 't onze beurt! Gezegend zij Sint-Remaclus!