Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 november 2025
Haar neus werd soms zenuwachtig opgetrokken, en dan scheen ze telkens een groot misprijzen niet te kunnen onderdrukken. Pacôme beloerde haar. Hare houding verontrustte hem meer dan hare woorden. Als ge wat te vertellen hebt, zei hij langzaam, verstop u niet langer. Ja, deed ze met waardigheid, dat zal ik doen. Ik heb u wat te vertellen. Is du Bessy hier geweest?
Wat is dit Voedsel der Goden? Vertel het me langzaam en duidelijk. Waarom heeft men voor mij verborgen gehouden, dat ik niet alleen sta in mijn grootte?"
"Ik was een teekening begonnen.... verbeeld u," sloeg hij door, geïllumineerd door zijn verzinsel. Maar Vogel viel in: "Attention, we gaan rechts om, de weg klimt wat, pas op.... geef me uw hand.... pardon!" Wendend en toen blind voorover tegen het duister klommen ze langzaam, stap in stap. Vogel rookte niet meer, scheen wel, zeker was zijn pijp leêg.
Haar buitengewoon gezelligen aard toont zij niet slechts door zich met andere Vogels van haar soort tot groote zwermen te vereenigen, maar ook door zich te voegen bij vluchten van andere Kraaien, vooral van Roeken; zij trekt zelfs met deze mede naar 't zuiden en vliegt om harentwil zoo langzaam mogelijk, want zij zelf is ook in 't vliegen zeer bekwaam en gelijkt in dit opzicht meer op een Duif dan op een Kraai.
"Hardi oûwe! riep Franske ... Hardi!..." 't Dampende dier bleef staan, een oogenblik pal op de trillende strak-geschoorde pooten ... Haastig werden de remschoenen aangedraaid. Langzaam, begon de wagen te dalen, meesleurend 't moede, afgeleefde paard. De voerman rukte aan de teugels, poogde het dier voort te trekken ... 't Schuim viel uit den muil op zijn kleederen.
Langzaam ging het nu weer voorwaarts, om den Goenoeng Lawit af te dalen en voorgoed te verlaten. Een tweetal dagen sleepten ze hun verzwakte lichamen voort door dichte, donkere bosschen, zonder eenig teeken van menschelijk leven te ontdekken. Eindelijk, op den derden dag, kwam er aan hun lijden een einde. Bij het overtrekken van een riviertje stonden ze plotseling tegenover een paar Dajaks.
De dapperheid en geestkracht van Farnese droegen rijke vruchten: Oudenaarden werd genomen en andere steden ondergingen hetzelfde lot. De Spaansche macht breidde zich wel langzaam maar onafgebroken in de Nederlanden uit. Van groot voordeel was voor Farnese de tweespalt, die er tusschen den hertog van Anjou en de Nederlanders uitgebroken was.
»Waar komt het van daan?" vraagde hij, nadat beide Kaffers waren neergehurkt bij het flikkerende vuur. De vreemde Kaffer trok de schouders op. »Het komt ergens van daan," zeide hij langzaam, »doch niemand weet van waar. Zelfs de witmensch weet het niet." Van het monster was nu geen spoor meer te ontdekken. Zelfs het gedreun was verdwenen, en Eliëzer haalde ruim adem.
Ze merkte weleens dat hij nooit zinspeelde op vroeger ontmoetingen en zich niet verwonderde over hare lange afwezigheid. Ze had dan, lijk een hoofddraaiing, de leege sensatie, die zij lestmaal op den drempel met Ameye gevoeld had en ze zag nog, in scherpe herinnering, hoe hij zich toen langzaam boog om het hulsttakje op te rapen....
Loopt een meisje, dan moet zij dit bedaard doen, met kleine, nette stappen, o zoo langzaam als een slak; loop je een beetje vlug, dan schelden ze je uit voor een hollend paard. Maar nu genoeg, vindt je dit alles niet eenig interessant?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek