United States or Mayotte ? Vote for the TOP Country of the Week !


Geen zijner vrienden waagt het, de eer des kamerheers met het zwaard te verdedigen. De twijfel aan Maria's onschuld ware een smaad aan de nagedachtenis dezer vorstin, daarom besluiten wij ons verhaal met het oordeel van een beroemden, Franschen geschiedschrijver : «Het is niet mogelijk, dat deze vrouw tot een laffen en snooden aanslag bekwaam zij geweestJan I en het hertogdom Brabant.

Wat, armen, die geen juk, geen laffen boei, gedoogen? Die pijl, die 't eenzaam West van monsters zuivren mocht, Vindt hier nog eedler doel in woedender gedrocht. Ploff', ploffe 't voor u neêr!" Meer had hy nog gesproken, Maar 't bruisehend ongeduld, in 't wellend hart aan 't koken, Beneemt hem d' adem, en de bliksem van 't gezicht Voleindt de rede met een schittring van zijn licht.

Deze echter zeide: "Dat is het hart van den laffen Hialli, het gelijkt niet op het hart van den dapperen Hagen: het beeft te zeer nu het op den schotel ligt, en het beefde nog meer in zijn borst." Toen sneden Atli's mannen Hagen, den koenen krijgsman, het hart uit het lijf. En Hagen lachte zoo luid, dat heel de wereld het hoorde.

Toen Jan 's middags weer naar school ging, gaf zijn vader hem de opdracht om eerst naar den glazenmaker te gaan en hem te verzoeken, de gebroken ruit door een andere te vervangen. Zoo liep dat zaakje voor Jantje nog al goed af. Maar op Klaas Zwart was hij meer dan boos, want hij vond hem een valschen jongen en een laffen klikspaan. Zesde Hoofdstuk. Jantje wordt jarig en krijgt mooie cadeaux.

Zijn borst scheen zich uit te zetten; hij stond rechtop; zijn oogen schitterden; heel zijn uiterlijk was veranderd, terwijl hij als stralend neerkeek op zijn laffen kwelgeest, die nu aan zijn voeten lag te kruipen; met een durf zooals hij nooit te voren gekend had, daagde Oliver hem uit. »Hij zal me vermoordenkreet Noah. »Charlotte! Juffrouw! De nieuwe jongen vermoordt me! Help! help!

Toen dewijl hij bang was, niet zonder reden deed hij open, en ik zag hem, tegen den muur gedrongen, zijn vuile buik als een mestzak daar hangend, onder het scheefgetrokken hemd. Ik zag de roste haarpijlkens stekelig rechtstaan op zijne bloote dikke beenen en tegelijk zijn ronden kop, bleekglimmend van laffen angst. Op het bed lag zij.

"Heb ik ooit zulk een laffen schobbejak gezien?" zeide een van den troep. "Wij komen hier voor zijne zaken, en hij loopt weg en laat ons hier in den steek." "Nu, wij moeten zijn kameraad toch gaan opzoeken," zeide een ander; "maar ik mag verd..d zijn, als het mij veel schelen kan of hij levend of dood is."

De verschrikte prins wendde zijn paard en vluchtte, maar Antolinez vervolgde hem met voorgewende woede, en sloeg hem met het vlakke zwaard tusschen de schouders. Zóó kreeg de lafaard de straf der laffen.

Tot in het graf zal ik hem haten, den laffen verkooper van Kerlingaland!" Disdir scheen te beven onder den indruk van Dakerlia's ontzagwekkende houding en vurige woorden. Hij was eenige stappen in de kamer teruggeweken en bulderde daar onverstaanbare bedreigingen. Eindelijk, als hadde hij een opperst besluit genomen, zeide hij: "Ha, het is zoo?

Hy voelde schaamte tegenover de bonte heerschappen met pluimen, zwaarden en harnassen, op z'n prenten. Zeker hadden zy moed, al die koningen, ridders en pages ... waarom anders zou men ze hebben uitgeteekend, en zoo prachtig opgetooid? Als 't niet beterde, zou men nooit hèm op 'n prent zetten, zoo'n laffen durfniet! Maar hy zou zich beteren, ongetwyfeld, waarlyk, zeker, heusch!