Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 oktober 2025
"Amen!" hernam de Graaf, en zich terstond met een lachende tronie omwendende: "welnu jonker Seerp!" zeide hij: "hoe staat gij daar zoo in u zelven gekeerd? Wij brengen u uwe verloofde terug: het was immers niet betamelijk, dat gij zonder haar ons feest bezocht."
En Guenever deed Ysabele zitten op de marmeren bank onder den Boom en de beide koninginnen zagen lachende op, terwijl hare edelvrouwen en pagiën ook kwamen zien en hooren.
"Wel foei Gonne! gij zijt recht ondeugend," zeide de graaf Van Bergen lachende, die juist de breede trappen afkwam toen de vrouwen de gang inkwamen: "zoo te ontsnappen, zonder verlof te vragen! Ik had gehoopt u de eerste maal dat gij de buitenlucht zoudt genieten, te vergezellen, doch ik zal u daarvoor straffen, en kom mij daarom dezen middag bij u als gast opdringen."
Deze antwoordde nog lachende: Gaarne, Madonna, en begon: Wij moeten een oogenblik onze stad verlaten, die in alle opzichten overvloed heeft en vol is van voorbeelden voor ieder onderwerp en gelijk Elisa gedaan heeft, iets vertellen van de dingen, die in een ander deel der wereld gebeurd zijn.
"Vermoedelijk wilt gij dit alleen weten," hernam Joan, hem met een toornigen blik aanziende, "om het hedenavond te kunnen rondvertellen, en er bij te voegen, dat gij het van goederhand vernomen hebt." "Misschien wel" hernam Bleiswyk lachende: "nieuwsgierigheid is mijn zwak."
Volg mij, lokte Demea, vol onweêrstaanbare verleiding, en oogen als gloeiende offerkolen. Ik volgde haar. Ik voelde even of ik mijn Syrischen dolk bij mij had, in mijn gordel, en Demea zweefde mij voor, steeds om ziende, lachende, of ik wel volgde. Wat was zij luchtig en vlug, de kleine boogschutster, die met de teenen richtte en af trok haar pijl. Zij was zoo vluchtig als een vizioen voor mij.
"Beken maar, dat zooals bij den bruidegom van Gogol het geval was, de lust bij u opkomt om uit het venster te springen." "Zeker, maar hij zal het niet bekennen," zeide Katawassow luid lachende. "Het venster is open ... vertrekken we naar Twer! Wij kunnen den beer in zijn hol vinden. Inderdaad, we kunnen den trein van vijf uur nog halen," zeide Tschirikow glimlachende.
"Kan het ook de Raadpensionaris wezen?" vraagde Jonker Engel. "Hij schijnt ten minste de hoogste van den troep." "De Raadpensionaris?" riep Pieter lachende uit. "Neen, dien ken ik wel. Ik heb hem te 's-Gravenhage menigmaal gezien. Die ziet er veel eenvoudiger uit." "Waarschijnlijk is het dan de kommandant van Delfzijl," hervatte Jonker Engel.
Ze had een huid als een rijpe perzik en de lijnen van neus, mond en kin zouden hebben kunnen dienen voor een model van een grieksch beeld. Ze was in het bezit van mooi geteekende wenkbrauwen, gitzwart haar en groote, lachende, bruine oogen.
"Mijnheer De Chatillon ," antwoordde zijn gezel, lachende, "dat er een van u beiden sliep dit geloof ik voorzeker." "De tong moet u branden, spotter!" viel De Chatillon uit. "Ik sliep niet. Twee uren vestig ik mijn ogen op die betoverende torens, die zich hoe langer hoe meer verwijderen. Maar men zou zich eer aan de galg zien, dan een goed woord uit uw mond te krijgen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek