Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
En zie! daar leven klont en kluit, Daar breekt het winterkoren uit, En 't eerste groen versiert de velden, Ofschoon de zaaier wijd van hier De rangen vult van Hollands helden En 't kouter neerlei voor 't rapier!
't Is mijne schuld niet; Nele is stout. Zonder te luisteren, opende Uilenspiegel de deur van het stalleken. Hij vond er niemand; hij liep naar den kouter en van daar op den steenweg: van verre zag hij twee dravende peerden in den morgennevel verdwijnen. Hij wilde ze achterhalen, maar ze renden gelijk de stormwind, die de droge bladeren opjaagt.
's Anderen daags gingen de baljuw, de beide griffiers-crimineel, twee schepenen en een chirurgijn-baardemaker langs den kant van Dudzele, om te zien of zij in den akker van Servaas Vander Vichte het lijk van een man zouden vinden, langsheen den dijk, dewelke liep door dien kouter.
Maar de Vlaamsche gemeentemannen zouden het menschonteerende schelmstuk beletten! Op den Groeningen kouter, bij Kortrijk, wachtten zij, in dichte gelederen, de vreemde indringers af en deze meenden, reeds bij den eersten aanval, de nederige poorters te verpletteren, die zij verachtten. Eene smalle beek liep door de moerassige weide en scheidde beide legers van elkander.
't Is onbestendig al: het planten en het zaayen Men weder keeren ziet in plukken en afmaayen, Nu ploegt men de aarde zwart met 't kouter om en om, Nu scheert men weêr de vrucht met eene zeisen krom, Nu bloeit de lieve Lent' met al haar bloempjens verwig, Nu is de Herfst bekroond met gulden aren terwig , Nu lacht de Zomer schoon, nu knort de Winter grijs, De een spiegelt zich in 't groen, en de ander in het ijs; Nu rijst de zon in 't Oost', nu daalt zij neêr in 't Westen, Wanneer de bleeke maan klimt uit de watervesten, De mane die heur nu in volle rondte stelt, En weder heuren glans en zilverschijn versmelt; Ja, zelf der sterren loop, de hemel met zijn sferen, Met de elementen steeds veranderen en keeren: Maar onze droeve staat gelijkt een vaste Pool, Die staâg uit een klimaat blijft pinken als een kool.
Met een zware tong, stamelde Spelle hikkend en snikkend: Provoosten! provoosten! die hebben hier op Gods aarde goed leven; komaan, truwanten, die van mijn overschot leeft, ondersteunt mij toch een beetje! Maar, op den steenweg, van den kant van den kouter, hoorde men op eens het gebalk van een ezel en 't geklap eener zweep.
Maar als hij er kans toe ziet, bespaart de Batak zich die inspanning en maakt een rijstakker door een veld alang-alang of een met struweel begroeide helling in brand te steken. Eenige jaren achtereen geeft de grond hem dan vanzelf vrucht genoeg. Dien bodem ploegt hij ook niet met een kouter. De vrouwen gaan er heen, een heele schaar, van twaalf tot twintig.
Verscheidene aanzienlijke poorters, die zich kloekmoedig zonder geleide op weg hadden begeven, verdwenen zonder dat men wist wat zij geworden waren, behalve dat men nu en dan eens een landbouwer, die 's morgens naar zijn akker ging, wolvesporen vond in zijn kouter, terwijl zijn hond met de pooten de aarde openkrabde en een armzalig, naakt lijk ontblootte, waarop men, in den nek of onder het oor, de tanden van den wolf zag, en menigwerf ook in de beenen, doch altijd van achteren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek