Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Ik ben wel genegen den lof der Zeeuwen te zingen hier boven van mijn berg; maar de molen, die statig ronddraait ginds aan 't eind van het dorp, schijnt mij uit te lachen met zijn groote, zwaaiende armen. Ik ga terug naar de "Roode Leeuw, logement en koffiehuis." De biljardspelers zijn weggegaan. De baas rookt zijn pijp bij 't fornuis, terwijl zijn dochter aardappelen zit te schillen.
Het koffiehuis en de herberg Notre Dame! Hoe zou het daar wel uitzien? Dikwijls had ik menschen dit koffiehuis met waggelenden en zwaaienden gang zien verlaten; wanneer ik er voorbijkwam hoorde ik gewoonlijk schreeuwen en zingen, zoo luid soms dat de vensters er van rinkelden. Wat deed men daar? Wat gebeurde er achter die roode gordijnen? Ik zou dat thans te weten komen.
»Goed," zei ik, »maar drink toch, papa! of zijt ge afschaffer geworden?" »Neen, voor den duivel, dat nooit!" antwoordde hij en hij dronk; »doch wees voorzichtig, begrijpt ge?" »Wees gerust," antwoordde ik, en ik vertrok. Alvorens de deur uit te gaan zag ik echter, dat hij reeds tamelijk de hoogte had. Nu of nooit! dacht ik, toen ik op straat was, en ik begaf mij naar een koffiehuis.
Toen wij voorbij het koffiehuis kwamen, verzocht een man, die op den drempel stond, ons om binnen te treden. Barberin vatte mij bij mijn oor en liet mij eerst binnengaan; daarop sloot hij de deur. Ik gevoelde mij een weinig geruster; het koffiehuis scheen mij geen gevaarlijke plaats toe; en dit was het koffiehuis, waar ik zoo langen tijd reeds heen had willen gaan.
In deze van het eigenlijke koffiehuis tamelijk verwijderde kamer, waarmede het door een zeer lange gang gemeenschap had, waren twee vensters en een uitgang met geheime trap, die naar de kleine straat des Grés geleidde. Men rookte, dronk, speelde en lachte er. Men sprak er luid over alles en zacht over andere dingen.
Om zijnen dorst te lesschen, liep hij een koffiehuis binnen, en dronk er een glas bier; en daar het bier hem smaakte, zoo ledigde hij er een tweede. Eene behaaglijke warmte begon hem te doortintelen. Zijne matheid verdween. Half met weerzin, half met genot, voelde hij eenen lust in zich opkomen om te lachen.
Maar onder hen, die mij staande hielden, waren er velen, die het mij lastig maakten, daar zij volstrekt wilden, dat ik met hen zou eten of naar een koffiehuis gaan. Gij moet alles eens aan ons vertellen, zeiden zij.
De wagen doorkruiste heel de rumoerige stad, van tijd tot tijd stilhoudend voor een groot koffiehuis, waar de linksche roeiers zich op andere Zondagen aan begaapten ... Daar maakten ze dan een helsch spektakel, renden tusschen de wit-marmeren tafeltjes door, malkander bij de schouders vasthoudend ... In de kroegjes waar ze aanlandden, dronken ze, en bralden schunnige liedjes ... Wanneer de avond gevallen was, werd de wagen naar huis gezonden.
Nog is zijn proviand-tocht niet ten einde, want na een vrij lange wandeling is hij in een van de achterbuurten der stad gekomen. Voor een koffiehuis van den achtsten rang staat hij stil, grijpt even met zijn hand in den zak en telt, zonder dat iemand het ziet, zoo gelooft hij ten minste, de rest van zijn geld; ’t bedrag valt hem zeker mede, want in plaats van het „koffie- en chocolaadhuis” binnen te gaan, keert hij op zijn schreden terug en treedt een koomenij binnen, koopt daar
De eene zijde van het plein wordt ingenomen door een koffiehuis, in de benedenverdieping van de Loggia gevestigd, het oude paleis der proveditoron, tegenwoordig een sociëteit. Het is Zondag, en de stad heeft een feestelijk aanzien; de straat voor het koffiehuis is geheel bezet met tafeltjes.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek