Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Zoo is onze kleine Rebel uit de handen van soldaten van het fransch-chineesche legioen overgegaan naar de markt te Shanghaï, en van daar wederom naar Japan. Eens werd een koerier van de fransche legatie in onze eetzaal geleid, om eene depêche over te reiken. De man droeg de uniform der afrikaansche jagers.
Een koerier der Sowjet-republiek moet een mensch zijn met vele bijzondere eigenschappen; hij moet zijn voorzichtig en beleidvol; hij moet beschikken over takt, geduld en menschenkennis, een groot verantwoordelijkheidsgevoel, een energie, die alle bezwaren en belemmeringen enkel ziet als zoovele puzzles om op te lossen, en een vindingrijkheid, die ze op te lossen vermag; een tegenwoordigheid van geest, die nooit faalt, ook niet in de meest onverwachte omstandigheden, en een onverschrokkenheid, die elk gevaar rustig onder de oogen ziet.
Bovendien wist men, dat de aartsbisschop het archief onder zijn berusting had en dus in staat zou zijn het testament van den keizer te toonen. Ook de despoot liet door zijn vlugsten boodschapper een brief naar den aartsbisschop brengen; een derde werd geschreven door voïvode Goyoko, die de bezorging opdroeg aan zijn specialen koerier en een vierde werd geschreven en verzonden door Ourosh.
Op dien zelfden dag bracht een koerier hem het bevel zich op weg te begeven om den vijand op te zoeken. Vorst Sergius Feodorowitsch bad God om hulp en stak het beeldje bij zich. Nu gebeurde het dat een vijandelijke kogel hem trof, juist op de borst, waar hij op het beeldje afstuitte.
"Zullen de rebellen ons daar tegenstand bieden?" "Niet meer dan de December-sneeuw aan de Juli-zon," antwoordde de Graaf; "zij gaan uit elkander, en niemand anders kwam als koerier om ons deze tijding te brengen, dan Prins Jan zelf!" "Die verrader! die ondankbare, onbeschaamde verrader!" riep Ivanhoe. "Heeft Richard hem niet in de gevangenis laten werpen?"
Joséphine bleef achter in het hotel van de rue Chantereine, deed voorloopig geen afstand van haar vroegeren naam en bleef dus "de weduwe Beauharnais" bracht ook in haar levenswijze, haar pretjes en haar gewoonten geen verandering en gunde zich vaak niet eens den tijd om de van liefde en hartstocht gloeiende epistels te lezen, die haar man, al had hij 't nog zoo druk, bijna dagelijks met iederen koerier toezond.
"Geef dezen aan den koerier," zeide hij, terwijl hij opstond, "om hem morgen aan Anna Arkadiewna op het landhuis te brengen." "Om u te dienen. Verkiest Uw Excellentie thee in het kabinet?" Alexei Alexandrowitsch liet zich de thee daar hoen brengen en ging, met het vouwbeen spelend, naar zijn leunstoel.
"Wees zoo goed mij te antwoorden en in 't algemeen uwe brieven mee te geven aan dezen koerier, adjudant van Gortschakoff, of aan de volgenden, die voortdurend tusschen u en hier heen en weer rennen."
"Een koerier!" riep het volk, bij ingeving begrijpend dat hij gewichtige tijding bracht. "Wat is er? Wat is er?" Maar de ruiter antwoordde niet. "Nikita!" mompelde de Maarschalk verwonderd. Toen het trillende paard aan den voet der kerktrap stilstond, snelde Zabern zijn ordonnans tegemoet. "Het St. Nicolaas-klooster is bezet, Maarschalk!" "Onmogelijk!
Men beweert, dat er nog een viertal levende personen op het boven den dam uitstekende scheepsgedeelte zich bevinden. Het wrak ligt echter midden in de branding op den keidam en de golven stuiven er overheen. »Tot de verdronkenen moet ook behooren een koerier van het Engelsche Hof, op weg naar Berlijn en Kopenhagen. »Enkele postzakken zijn opgevischt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek