Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
De burgemeester dronk een glas water en belde heftig. De bode kwam binnen. "Veldwachter Koelewijn!" beval Zijn Edel Achtbare norsch en kortweg. De bode af. "Hij moet me kalm zien!" zei de burgemeester tot zichzelf en stak gauw een versche pijp tabak op; iemand die rookt is normaal. Veldwachter binnen; blijft in militaire houding op behoorlijken afstand van den hooggeplaatsten man staan.
Wel gingen er een paar weken voorbij, zoodat Hartog en Koelewijn zich reeds verbeeldden, dat de zaak met een sisser afliep, doch uitstel was geen afstel. De wegen der gerechtigheid in die dagen waren onbegrijpelijk. De overwegingen, welke tot die fraaie uitspraak geleid hadden, waren zoo diepzinnig, dat ook de Rechtbank te Amsterdam er niet bij kon en het vonnis in hooger beroep vernietigde.
Daar stond, volgens bekomen order, de veldwachter totdat hij weer binnengeroepen zou worden. "Ga maar mee, Koelewijn," zei de burgemeester, haastig voortloopend; "er schijnt iets met luitenant Van der Poort niet in orde te zijn."
Hoeveel hadden zij niet met elkander te bespreken, en de een de ander te verhalen uit eigen ondervinding! "Zeg me toch eens, Reintje," vroeg Jannetje haar vriendin op zekeren zomernamiddag, "hoe gaat het toch met dien ontslagen veldwachter? Ik heb hem nog niet gezien, maar mijn man heeft me veel van hem verteld." "Koelewijn meen je? Die man is een waar toonbeeld van Gods genade.
"Meester; let op mijn woorden: Koelewijn gaat denzelfden weg op. Die raakt z'n bestaan kwijt; wat ik je zeg! En toen zaten we op het strand zonder dak boven het hoofd. De burgemeester had een plek er voor aangewezen; maar een die bij hoog tij onder loopt." "Maar er is nu toch, God zij dank, in voorzien," zeide Gerrit.
Van daar dat het vrachtschip van Groningen op Leeuwarden, het welk oudtijds geheele ladingen van dat veelbegeerde bier bewesten Lauers bracht, in laatstgenoemde stad nog steeds den naam draagt van »kluunskip", kluinschip. Nevens Zuurbier treffen wy den geslachtsnaam Soerewyn aan, een friesche en saksische form van »zurewijn". En als de weêrga van Coelenbier de geslachtsnaam Koelewijn.
Koelewijn las het; ja, alles was in orde: datum, inhoud, zegel, handteekening, alles; alleen het rechtsbeginsel ontbrak; maar dat deed er minder toe, het machtsbeginsel was er, en dát was voldoende. Of Koelewijn dat stuk eens of honderd maal las, er viel niet aan te veranderen; hij kon tot den dag uitbetaald worden en was ontslagen met ingang op 10 October 1837.
Z.Exc. de gouverneur des konings in de provincie Utrecht kreeg op zijn schrijven aan den burgemeester van Bunschoten om inlichtingen omtrent den veldwachter Koelewijn twee antwoorden; dat is een meer dan hij verwacht had en evenzeer een meer dan hij begeerde.
"Ja, meester," gaf Koelewijn Gerrit Beukman ten antwoord, "daar is vleesch en bloed ook maar niet zoo op slag mee vereenigd." In korte woorden verhaalde hij wat zooeven geschied was. "Het is schandelijk!" riep Gerrit verontwaardigd. "Ik ben ook ontboden." "Dan sta de Heere je bij, meester!" Met hartelijken handdruk scheiden de broeders van elkaar.
Wilt gantsch uw hoop op Godt stellen, Van u sal hij gedanckt zijn Als hij door sijn.... "Zwijg kerel!" dreunde plotseling een zware stem door het vertrek. Luitenant Veere was naar binnen gestapt, gevolgd door den sergeant, zes gewone manschappen en veldwachter Koelewijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek