Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 27 november 2025


Ga beiden nu maar op deze kist zitten, dan zal ik mij ook verkleeden. Oef, wat is 't hier warm. Ik zal het raam open zetten." "Word jij ook een dwergje?" vroeg Bob. "Drie dwergjes," lachte Hans. "Maar dat kan toch niet, want dan ben jij een groote dwerg en dwergjes zijn altijd klein." "Zijn er geen groote dwergen?" vroeg Hans. "Zijn er nooit pa-dwergjes?"

"Ja, meester heeft die kist daarvoor gegeven, zegt hij, maar ik kneed mijne beschuit wel eens daarop en zet er goed op, en dan is het zoo'n omslag om het deksel op te lichten." "Waarom kneedt gij de beschuit niet daar op de tafel?" "Och, Juffrouw, die staat altijd zoo vol schotels en allerlei dingen, dat er nooit plaats op is." "Maar gij moest uwe schotels wasschen en wegzetten."

Toch prikkelde het mijn verstand nog om te weten of wij rechts of links gingen. De rouwkoets schokte nu en dan verbazend. Het gerol der rijtuigen om mij en het geschuifel der voetgangers, vormden een verward gedruisch dat vreemd in mijn kist weerklonk. Aan een rustpunt komende, werd ik gedragen, iets waaruit ik begreep, dat wij aan een kerk moesten zijn.

»Maar ik zal niet gedoogen, dat het eigendom van mijn heer, den grooten arts Nebenchari, weggevoerd worde!" schreeuwde de oude man. »Ik zal mij aanstonds recht verschaffen, en des noods tot den koning gaan." »Voorzichtig, mannen!" riep de tempeldienaar tot zijne onderhoorigen. »Zóo is het goed. Maakt nu maar voort en brengt de kist dadelijk naar den opperpriester.

Kijk, baas, neem deze kist onder handen; er moet minstens een voet in de lengte, en een voet in de hoogte af." »Best, meneer," zeide de baas. »Kom jonker, ga er eens af en geef mij den sleutel."

De Capitain BOLTS, den coati-mondi of crabbo-dago van deezen diefstal verdacht houdende, zette een val, door middel van eene ledige kist, welke hy in den grond deed plaatsen, en waar van het dekzel wierd opgehouden door een hout, waar aan men een lang touw had vast gemaakt.

Daarop lieten zij de kist in den Nijl drijven, bij de monding van Tanis. Deze dingen vonden plaats volgens sommigen, in het 28e levensjaar van Osiris; volgens anderen in zijn 28e regeeringsjaar. Toen dit nieuws de ooren van Isis bereikte, werd zij door droefheid getroffen, sneed een lok van heur haar af en trok rouwgewaad aan.

De witte man die in den molen woonde, volgde hen: ouder en meer gebogen, dan toen hij eenmaal achter die andere kist ging; maar er even strak en stuursch uitziende. Toen hij over het brugje ging, keek hij even opzij naar 't zwarte rad, dat stil stond, klemde toen stijf de lippen opeen, en volgde de mannen, die de kist droegen, het dal in.

Dien inventaris vertaalde ik later in 't Engelsch; hij is woordelijk als volgt: "Imprimis. In den linkerzak zagen wij een zware zilveren kist, met een deksel van hetzelfde metaal, dat wij niet in staat waren op te lichten.

"Hij heeft het gedaan; dat is niet anders." "Dan helpt er geen praten," zeide de vrouw eensklaps bedarende, sloot haar kind vaster in hare armen, zette zich op hare kist neder, keerde zich met den rug naar de groep en staarde verstrooid naar de rivier. "Zij zal het toch nogal licht opnemen," zeide de handelaar. "Het kan haar niet veel schelen, zie ik."

Woord Van De Dag

kei

Anderen Op Zoek