Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 7 juni 2025


Indien gij niet wordt als dit kindeke, voor u geen zaligheid! En nu maakt de Heere ons eerst kind van onzen vader, die ons gegenereerd, en van onze moeder, die ons gebaard heeft. En dan ontwaakt al spoedig het streven, om den kinderschoenen te ontwassen, en geen kind meer te zijn. En dat moet; want het eerste kind-zijn kon niet duren en is voorbijgaand.

Toen zag ze naar hem op, hij echter wendde zijn oogen niet af van de verte. Zij hoorde haarzelve spreken, luider dan alle jubeling rondom hem. "Een kindeke is ons geboren, Reynout." Hij hoorde het niet. Hij staarde in de verte, en de glimlach veranderde niet om zijn gesloten mond.

En zij lag zoo kalm als een zoet kindeke, recht op het rolkussen, met de oogen toe, onder de duidelijke brauweboogjes. Ook het sluimerende hondje bewoog niet. En ook bewogen niet de wakende figuren, uit lichtende als bewaarengelen op de wandtapijten, in de gouden dommeling der schemeringen.... Buiten bruiselde nauwelijks de wind, over de boomkruinen van het woud.

Niet ver vandaar bevindt zich een grot, die door de overlevering als de plaats wordt aangewezen, waar Jozef en Maria op hunne vlucht naar Egypte met het Kindeke Jezus hebben gewoond. Hoewel wij er volstrekt geen geloof aan sloegen, hebben wij die grot echter bezichtigd. Boven die spelonk is eene kapel gebouwd, die door koptische priesters bediend wordt.

Dat is een van die boeckxkens wat een letters had men vroeger noodig om gelijk Simeon als "het kindeke Jezus" in zijne armen te drukken, en te juichen dat men die heerlijkheid aanschouwt. Maar het is toch geen boekje voor iemand als onze gemoedelijke Thomas a Kempis.

Doch het is in het middenstuk, daar waar de Maagd met de zedig-neêre oogen, van uit de gloeiing der tijdlooze kleur en het vlam-warm goud, het Kindeke van Heil, blijde vrucht uit de kelk van haar schoot, blijft toonen voor de nooddruftige wereld, nu het zachtelijk vooroverkomen van Sinte Katharina.

Neen, 't kindeke Jezus mocht niet spelen op een der straten van Israël; 't scherpe zwaard dreigde reeds dadelijk 't onschuldige Kind; als een balling moest Hij, nog zóó jong, in den vreemde zwerven. Op deze wijze ging ik de omwandeling en 't lijden van den Heiland na.

Daar ruischt een volte in de poort Die aan Maria's ruste stoort.... Een weelderige kleurenvloed Golft door Gods heilig bruidsvertrek En purper en sameet beschaamt Het kindeke in zijn poover dek. 't Is of het kleine keersken bangt, Van schitteringen overblaakt, Of armer aan het kruishout hangt De Christus, nederig en naakt. Gaat zoo de ootmoedigheid ten zoen Om donk're zonden af te doen?

"Hoort dan!" zoo antwoordde zij treurig, "een kindeke is ons geboren, en langen tijd heb ik krank gelegen. In de verte hoorde ik u komen, en ik ben opgestaan, zoo ziek en schamel als ik was. Wees daarom niet vertoornd." De rimpelen in zijn voorhoofd bleven. Zijn oogen waren van haar afgewend. Haar hart klopte fel, daar zijn stem boos was. "Ga heen, en hul u in ander gewaad. Keer dan bij me weder."

En overigens: "tot hiertoe" zei ik zooals wij later zullen zien, komt er verderop meer dan één trek in voor, die zijn gedicht tot het peil van de, zij het verfijnde en dichterlijk-schoone, edelaardig-romantische ballade heeft neergedrukt.. Zij zette 't kindeke van haar arm, Zij sloeg den mantel van om haar leên; Als een menschkind zoo bloot en arm Stond zij op 't kille steen.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek