Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Ze hadden onderweg een ongeluk gehad; 't rijtuig brak zijn vooras en de reis werd in hotsende karretjes voortgezet. Benijdenswaardige man! Hij kan overal rust vinden, als hij die noodig heeft; in een hotsend karretje slaapt hij even heerlijk als op 't zachtste veerenbed.
»Dat weet ik niet. Daaromtrent kan ik niets bepalen," was het nurksche antwoord. Het karretje en het paard werden in eene kleine loods onder dak gebracht, die op het erf zelf van de herberg, beschut door een paar boomen, aan den voet van het steil omhoog rijzende gebergte opgetrokken was. Dat was de eenige stalling en verspanning, die bij de herberg behoorde en in het dorp Dal bestond.
Daarbij was 't niet meer de tilbury. Het karretje was zwaar en ongemakkelijk, en de weg had veel hoogten en laagten. Hij besteedde bijna vier uren om van Hesdin naar St. Pol te komen; dat is vijf uren gaans in vier uren. Te St. Pol spande hij in de eerste de beste herberg uit, en liet zijn paard in den stal brengen. Hij bleef, zooals hij Scaufflaire had beloofd, er zelf bij, terwijl het paard at.
Ter rechterzijde van den bergstroom ontwaarde men op de bovenste hellingen en toppen van den Gousta uitgestrekte sneeuwvelden, ter hoogte van twee duizend meter boven de oppervlakte der zee, die eene schitterende uitstraling van licht veroorzaakten. Het karretje reed gedurende een uur ongeveer vrij vlug vooruit. Het terrein klom nog slechts onmerkbaar, daar de helling flauw was.
Op het marktplein te Clissa werden juist de muilezels afgespannen van een ongelukkig karretje, waarin vier personen waren gezeten, die wel de moeite waard zijn om nader te worden omschreven. De eerste stelde zich, met veel vertoon van waardigheid, aan ons voor als de particuliere secretaris van den President der Republiek.
Weldra was er geen twijfel meer, het was het geratel van een karretje, dat snel, zeer snel naar den kant van Dal kwam aanrollen. Zou dat een reiziger zijn, die misschien den nacht in de herberg wilde doorbrengen? Dat was niet waarschijnlijk, want zeer zelden kwamen de toeristen in deze bergstreek zoo laat aan. Hulda was opgestaan en beefde over haar geheele lichaam.
»Een minuut slechts, om wat uit te blazen en mij wat te warmen," antwoordde de skydskarl. »Hebt ge zoo weinig tijd?" »Ik moet hedenavond te huis zijn, omdat ik besproken ben om morgenochtend heel vroeg een karretje te begeleiden." »Welnu, zeg dan aan Joël, dat ik van plan ben hem op te zoeken. Hij kan mij verwachten." »Wanneer? Morgenavond?" »Neen, in den ochtend.
Hij ging te voet, wanneer hij in de buurt moest wezen, reed met een karretje door de vlakte, en gebruikte een bergrijtuigje, als hij hoogere streken moest bezoeken. De beide oude vrouwen vergezelden hem; slechts wanneer de reis voor haar te moeielijk was, ging hij alleen. Op zekeren dag kwam hij te Senez een oude bisschoppelijke stad op een ezel.
Zij stond van haar stoel op, spoedde zich naar de deur en opende die haastig. Voor den drempel bevond zich een man, die in een reismantel gewikkeld en in een gewoon karretje gezeten was. Zij bekeek hem aandachtig, zeer aandachtig zelfs. Maar zijn gelaat was haar onbekend.
Van den eenen modderplas zonk het karretje in den anderen. Hij zeide tot den postillon: "Blijf steeds in den draf, en ik geef u een dubbele fooi." Een hevige schok deed den zwengel breken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek