Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
De heer van Laeken groette Bernard met een luchtige, ietwat zwierig-geaffecteerde vriendschappelijkheid, maar niet joviaal, en 't meisje zei hem heel stijfjes goeden-dag. En ze gingen even zitten praten in een vormelijk half-kringetje. "Vind-je niet, dat Eddy er perfect uit ziet," vroeg meneer. "Nee," antwoordde Bernard.
Alleen met personen met wie men op een familiaren voet wil zijn, handelt men zooals de generaal heeft gedaan; heelemaal in den geest van hun gesprek.... sans gêne, rond, joviaal! En juffrouw Jacoba! heeft zij hem een grooter bewijs van.... enfin, kunnen schenken dan juist door die koele, geretireerde houding?
Wij maakten kennis, namen elkaar eens op en de eerste vragen en antwoorden wisselden elkaar af. Ik had verwacht met een krachtig en joviaal mensch kennis te zullen maken; maar wat was dit voor een man met zijn smalle gezicht, zijn dwalende en onrustige oogen, zijn onzekeren blik en met die diepe groeven in zijn gelaat die van zielelijden spraken? Een neurasthenicus zeker!
En een beetje van ter zijde loerende, bespeur ik ... Bébert, die het er liever niet op waagt, en zich, handen in de zakken en rug gebombeerd, uit de voeten maakt. ... Bébert is bang voor mij!! Nu, daar heb ik dan toch pleizier van! En wat doet André? ... André is genaderd ... Staat voor mij. Dag, duc! zegt André joviaal. Bonjour! antwoord ik, héel koel.
Dat zijn nu die bespotte en verachte Boeren, en als zij nu zonder een zweem van schroom hun heldere oogen laten gaan over de giechelende menigte, wordt het heel wat bedaarder in de groote zaal. Zij echter gaan rechtstreeks naar het buffet, en reiken, tot groote verbazing der Uitlanders, aan een der kellners, een man met reeds grijzende bakkebaarden, joviaal de hand.
Op een namiddag, heel onverwacht, ontmoette hij 't lief van Franske, Fientje, met haren mosselwagen ... Hij groette vriendelijk joviaal, deed haar stoppen, bestelde voor vijf centjes mosselen ... Met volle handen grabbelde ze in den hoog-opgetorenden, zwart-slijkerigen stapel, waaruit hier en daar besmeurd wier-groen opstak, nam eenige schelpen in de linkerhand, maakte met handige mesbeweging de schalen open ... Geerten pakte de mosselen aan, slurpte gulzig het vette, witte mollige vleesch naar binnen ...
"Nu ja! daar was ze idolaat van; maar tot haar ongeluk vergold hij het haar op eene vreemde wijze." "Wat bedoelt ge, mevrouw?" vroeg Overberg, wiens joviaal gelaat wat betrokken was. "Dat hij het jonge meisje veel te veel aan haar eigen wil en luimen overliet." "Wat zal men zeggen, chère amie! Hij was bang voor haar." "Nogmaals verschooning voor tegenspraak, freule!
Ywein! herhaalde de stotteraar en stotterde niet, omdat hij op een w niet stotterde. Acglovael, bij mijne trouwe, ben ik! lachte de schateraar en sloeg joviaal uit zijn hand naar den knaap. En de anderen galmden hunne sonore namen van Keltischen klank en die daverden geluidvol langs het ravijn en het woud door: Hestor en Meleagant! Galehot ik! En ik Sagremort, weet dat wel!
"Zijn de vrouwen dan zoo sterk op dit punt?" repliceerde ik, niet zonder wat bitterheid. "Als het noodig is kunnen wij zwijgen," gaf zij ten antwoord met een zijblik op den kapitein, die nu binnentrad met een luid en joviaal "goedenmorgen!" niet vermoedend hoezeer hij fâcheux troisième was in dezen oogenblik.
Heelemaal weg was nu uit Bernard's hoofd 't somber-cynisch gedenk. Hij voelde zich gaan, hoog en trotsch als een eenzame ridder, blijmoedig als een die sterven gaat voor zijn ideaal. En nu kon hij ook weer vriendelijk zijn en vriendschappelijk. Toen ze op zijn kamer waren was hij weer heelemaal gewoon: hartelijk en joviaal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek