Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 mei 2025


Zij waren nog geen twee minuten alleen gebleven, of hij begon al over Edward te spreken; want hij had ook van de predikantsplaats gehoord, en was zeer benieuwd er meer van te vernemen. Elinor herhaalde de bijzonderheden, die zij aan John had medegedeeld, en hun uitwerking op Robert was, hoewel weer op een andere manier, niet minder treffend, dan bij haar broeder 't geval was geweest.

Zou diegene, die haar droeg, de drie reizigers dus bespieden? Of wilde hij hen als 't ware voorlichten en den weg wijzen, dien zij gaan moesten? Er was geen tijd of gelegenheid meer voor beraad, er bleef niets over dan voort te loopen. "Als hij ons maar uit dit doolhof brengt, dan ben ik tevreden", zei John Cort. "Wel vriend Max, is dit nu ook nog niet vreemd en onverwacht genoeg voor je?"

Als eenig antwoord trok Mselo-Tala-Tala een leelijk gezicht en ... stak zijn tong tegen de vreemden uit... "Zou hij gek zijn?" mompelde John Cort. "Dat zou ik meenen", antwoordde Max Huber. En ja, de ongelukkige geleerde was door zijn verblijf tusschen de Wagdies volslagen krankzinnig geworden. Maar juist dientengevolge was hij waarschijnlijk tot Koning uitgeroepen.

"En toch is je leven zoo heel anders, dan je je jaren geleden voorstelde. Herinner je je onze luchtkasteelen nog?" vroeg Amy, met een glimlach naar Laurie en John kijkende, die met de jongens cricket speelden. "Beste jongens!

Daar woonde die rijke planter met zijne geheele familie. De naam Camdless was ontleend aan den naam eener kreek of inham van de Sint John, welker monding iets boven Jacksonville, maar op den tegenovergestelden oever der rivier gelegen was. Ten gevolge van die nabijheid kon men zeer gemakkelijk met de Floridasche hoofdplaats gemeenschap onderhouden.

De Rio Johausen bleek steeds breeder te worden, de takken der boomen aan weerszijden raakten elkander reeds niet meer en mochten zich dus nu nog apen op de oevers vertoonen, dan zou dit lang zoo gevaarlijk niet zijn als den vorigen avond. Deze dieren vertoonden zich echter niet meer, wel honderden watervogels, eenden, ganzen, pelikanen, snippen en John Cort schoot er eenige voor het middagmaal.

Dan zou ik doen, wat ik je reeds zoo dikwijls heb voorgesteld, laat Hanna komen om je te helpen; zij is een uitstekende kinderverzorgster, en je kunt de kleintjes gerust aan haar overlaten, terwijl jij je meer aan het huishouden wijdt. Je hebt beweging noodig, Hanna zou van de rust genieten, en John zou zijn vrouw terugvinden.

John zou zijn eigen haard verkozen hebben, als hij zich niet zoo eenzaam had gevoeld, maar nu dat eenmaal zoo was, nam hij dankbaar het naastbij gelegen goede, en genoot het gezelschap van zijn buren.

Ik houd van onderwijs geven, en dit is veel gemakkelijker dan Duitsch," riep John, haar andere hand grijpende, zoodat zij haar gezicht niet kon verbergen, toen hij zich bukte om haar in de oogen te zien.

»Wel, ik ben herhaalde malen tot aan den oever der Sint John doorgedrongen," antwoordde de Indiaan. »En weinige dagen geleden bespeurde ik eene sloep, die in de nabijheid van de monding der Zwarte Kreek ronddoolde. Zelfs is het eens gebeurd..." »Wat?" viel Texar ongeduldig in. »Dat twee mannen ontscheepten op een der eilandjes in die monding." »Wie waren het?"

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek