Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
"Zoo.... zoo...., matig!" zei Sam, "'t souper was nogal gezellig, vond ik, de dames waren nogal spraakzaam, en de wijn was goed...." "Nee! zoo'n partij! wat jelie daar nou eigenlijk aan vindt," viel Hendrik in, zijn glas neerzettend, "dat begrijp ik waarachtig niet! Dan zit-je toch véél gezelliger in Polen of zoo, 'n potje te whisten of te domineeren, w
Me kameraad je weet wel Kreles die zoo cremeneel driftig is, as t'ie een borrel op het, schreeuwt: "Over d'r oogen zel ik ze meppe, de krenge!" en wil 't doen ook. ... Toen wordt em z'n zweep van achter z'n rug om afgerukt. Hij denkt: Tjezes, de pelissie! Mis jonges! De dame waar jelie 't zoo druk over het. Hier me zweep! Afblijve van me spulle! schreeuwt ie tegen d'r. Zij.... zegt niks.
Hij was bang dat de jongen zich overwerkte, en nu weer die vrind, juist in den drukken tijd, hij had daar geen tijd voor nu; hij was op 't oogenblik overspannen-opgewekt, maar je kan je zelf toch zoo niet forceeren.... en zoo.... Maar tante zei, met een breeden glimlach, dat zij er 't hare van dacht, en toen oom dom-verbaasd opkeek: "Ja.... ja.... enfin!.... ik weet niets, hoor!.... we zullen zien!...." En oom, haalde zijn schouders op en zei met wat ongeduldige ergernis: "Jelie vrouwen denkt, geloof ik, dat jonge menschen eeuwig en altijd verkikkerd zijn!...." "Nou, en is dat dan niet waar," vroeg tante.
En Kees lachte met zijn breede grijns van goedronden zeeman. "Je hebt daar net met Mimi van Keppel gedanst, hè," begon hij weer, na een paar teugjes, "hoe vind-je die?" "Hè.... die juffrouw van Keppel, meen je?.... Wèl!.... 'n Aardig meisje, geloof ik!.... Is 't 'n vriendin van een van je zusters? 'k Heb haar nooit ontmoet bij jelie...."
Maar in-eens, terwijl zijn denken zich verstarde op dat alleen-zijn, werd hij bevangen door zoo'n wee-golvende walging, dat hij onwillekeurig opstond en zei: "Kom, gaan jelie mee?" En hij liep 't lage zaaltje uit, en de anderen, ofschoon hem eerst nog naroepend: "Nou!.... hé! Wacht even.... Blijf nou nog even!..." stonden nu toch ook op en kwamen bij hem.
Maar Paul liet zich nu niet van z'n stuk brengen: "Ja!... dat 's nu ook weer een ander uiterste!... De vraag is maar: Voel je dat jelie wederzijdsche sympathie..., wat eigenlijk alleen is dat je elkaar begrijpt!... zoo sterk geworden is en je behoefte aan elkaar zoo ... intens, dat het je is alsof je op geen andere manier meer zoudt kunnen leven dan met haar, voor haar!..."
"Dat kan ik me denken," zei ze, "'t is nu nog al een seizoen voor zulke tochten!.... Waarom heb je dan tenminste de brik niet genomen, als jelie dan met alle geweld er op uit woudt.... Geloof me, jongelief, je zult je nog ziek maken...." Aan tafel was weer dezelfde stemming als 's morgens. Alleen was papa wat spraakzamer en zijn vroolijkheid wat natuurlijk, wat jovialer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek