Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 november 2025
't Was duidelijk, dat die van kleine armoedige huisjes kwamen, maar ze moesten naar de boschree, en geen van hen werd gespaard. De proost dacht aan de boeren van Delsbo, die zooveel van hun huisdieren houden. "Ze moesten 't maar weten, dan lieten ze dit hier niet maar zoo gebeuren," dacht hij.
En weest voorzichtig!« »Ja moe«, riepen de twee kinderen en weg vlogen ze. Een poosje later was de pret in vollen gang. Twee jongens en twee meisjes liepen zoo hard ze konden om de beide kleine huisjes heen. Ze deden tikkertje. Klaas trok z'n klompen uit, dan kon hij harder loopen. Nu kon Jo hem niet tikken. »Loop ook op je kousen«, zei Klaas.
Verbaasd bleven die even staan. Ze hadden Jo en Nel ontdekt. Met verwonderde oogen keken ze de stedelingen aan. De monden gingen een beetje open en de armen hingen slap neer. Toen stoven ze ineens naar d'r huisjes terug. Zeker wilden ze het groote nieuws vertellen, dat ze buren hadden gekregen. »Hoe heeten ze, Dina?« vroeg Nel. »Die jongen heet Klaas Veen, en dat meisje Kee Zwart«, zei Dina.
Omtrent den jare 1480 stonden bij de Gasthuisbeemden, te Antwerpen, eenige kleine huisjes, welke het klooster van ter Zieken toebehoorden en aan geringe menschen werden verhuurd.
Bijna onophoudelijk gingen wij door een dicht bosch vol groote zwarte apen, vogels en een soort eekhorens, die men hier boomratten noemt en tal van ander gedierte. Nu en dan piepten de Inlandsche huisjes door het dichte geboomte door. Het was een zeer mooie tocht.
Dan verdwijnt dat alles weer. Een inlandsche wijk komt te zien langs de lijn. Daar staan, ieder op zijn eigen, door een bloeiende haag omsloten erf, aardige huisjes, met het karakteristieke dak; het lijkt op een zittenden vogel, hals opgerekt, vleugels uitgespreid dat zelfs aan het armelijkste Javaansche hutje zulk een sierlijk voorkomen geeft.
De trein glijdt voort te midden van al dat groen, en de kleine huisjes van een vlekkeloos wit verhoogen de vroolijkheid van het landschap. Als men, evenals wij, komt uit de kale vlakten en dorre plateaux van Spanje, oefent de buitengewone plantenrijkdom van Algarvië een onweerstaanbare aantrekkelijkheid uit en maakt, dat de mooie provincie onmiddellijk den reiziger voor zich wint.
Na een brugje over een kali te zijn gepasseerd, zagen we links van den weg een laan van galalaboomen met geelgevlekte groene bladeren, aan welker einde een huis lag dat zeer groot scheen te zijn; het was het huis van den oudsten zendeling. Daarna stonden er nog slechts de huisjes der oorspronkelijke bewoners, de Tobeloreezen.
De boeren witten hunne huisjes; de boerinnen kweekten met angstige zorgvuldigheid hunne geraniums en fuchsias, waarmede zij hunne vensters zouden versieren, als "Zij" voorbijreden en gezamenlijk vlochten zij lange guirlandes van versch en jong groen uit de bosschen gehaald.
Hoe het zij, thans verrijst daar midden op een groot plateau, ver boven zijne omgeving uitstekende, als het ware midden in de wildernis, een volmaakte stad, waarvan elk deel nog een bezoek overwaard is, een stad die thans geheel is verlaten. Alleen onder aan den voet van den berg zijn nog enkele huisjes door eene armoedige bevolking bewoond, die voornamelijk leven van den afval der bezoekers.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek