United States or Morocco ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij wilde zien wat er in de wereld te zien was, de arme ongeloovige domme jongen, en hij was niet van plan zich te laten ophouden door lieden die nu en dan nijdig "ho" tegen hem schreeuwden. Hij liep voort door Rochester en Greenwich op een steeds compacter wordende huizenmassa toe; hij liep nu tamelijk langzaam, verbaasd om zich heen ziend, en met zijn geweldig houweel zwaaiend.

Neen, Publius en Sempronius, tijgt aan 't werk; Gij moet gaan zoeken met houweel en spade, En dringen door der aarde middelpunt; En komt gij zoo in Pluto's rijk, wilt dan, Ik bid u, hem dit smeekschrift overreiken; Zeg, dat het hem om recht en bijstand smeekt En van den ouden Andronicus komt, Wien leed diep schokt in dit ondankbaar Rome. O Rome!

Dat houd ik voor het meest waarschijnlijk, bevestigde Sergius. Maar dat zullen wij later onderzoeken. Op het oogenblik is het zaak te zorgen dat wij niet stikken door gebrek aan lucht. Zonder langer te praten gingen Jan en Kruidnagel met eene schop en een houweel aan het werk om de gang weder open te krijgen.

Den ganschen dag is hij met Hannes, den knecht, bezig geweest om dat taaie goedje met 't houweel uit den grond te krijgen. Maar in stukken gehakt is 't best brandhout en bovendien, met 't land is niks niemendal te beginnen, zoolang 't er nog in zit. Ze zullen de kar maar opgeladen laten staan.

Wee! indien gij een duizendste gehoord hadt van het kermen en krijten, van de rottingslagen op naakte lendenen, van de verzuchtingen en de vervloekingen, die als de muziek waren op wier maat men spade en houweel bewoog; indien gij een duizendste aanschouwd hadt van den jammer en den nood, die deze weg aan een millioen menschen heeft gekost gij zoudt hem betreden gelijk men een slagveld betreedt met gebogen hoofd, en met eene stemme des bloeds in de ooren, roepende tot u van den aardbodem!

"Hier," antwoordde de ingenieur, en wees den matroos een vrij groote holte, waar de wand stellig minder dik moest wezen. Pencroff deed een fermen houw in de rots, en een half uur lang liet hij, bij het licht der toortsen, de stukken rotsblok om zich heen vliegen. De rots schitterde onder zijn houweel. Nab loste hem af en daarna Gideon Spilett.

Jammer dat jongens zakdoeken ook niet zoo gemaakt zijn. "Genoeg!" riep Orleman. De houweel werd neergelegd, de zakdoek opgelicht. Nu zochten ze de stukjes bij elkaar en deden die in den zakdoek. De rest rolden ze weer weg en vertrouwden ze weer toe aan de goede zorgen van den hulpvaardigen boom.