Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 november 2025
En ja, Couperus nu, over wiens "ezelebeest" ge mij zooeven hoordet praten.... Diens Antiek Toerisme verplaatst ons zoowel naar vreemde landen als naar het verleden. En het is trots al de blinkende larifari, een brok armoeïgheid geworden, welks aanblik je, van den weeromstuit, je rug laat schurken op z'n bedelaarste bedelaars, tegen 'n boomstam aan.
En snelle Wervelwinden gij, die hingt Op evenwichtge vlerken stom, beweegloos, Boven verstilden afgrond, toen een donder Luider dan die van u, de ronde wereld Schokte! Als mijn woorden toen een kracht bezaten, Schoon 'k zoo veranderd ben, dat in mij stierf Iedere kwade wensch, en 'k niet meer weet Wat haat is, laat hen thans niet krachtloos zijn! Hoe was die vloek? gij allen hoordet mij.
De zwaardspits werd verder als zóó heilig beschouwd dat het gebruik werd er eeden op te zweren. Komt herwaarts, heeren, En legt uw handen neder op mijn zwaard; Dat nooit g' iets zeggen zult van wat gij hoordet, Zweert bij mijn zwaard het."
Aha! riep ik uit nu begrijp ik hoe het mogelijk was, dat de Mubarek de Aladschy's zoo gauw vinden en tegen mij opzetten kon. Het schijnt dat hij hen reeds vóór uw aankomst had besteld om den een of anderen gemeenen streek uit te voeren. Gij hebt hem daarin gestoord, en daarom heeft hij van bun aanwezigheid gebruik willen maken om zich op u te wreken. Wat hoordet gij nog meer?
Gij, waarlijk zalige!.... Ach, hoe was u toch, Toen gij Hem 't eerste hoordet? Weet gij 't nog? Mij was te moê als iedren laatsten maal. Ik spreek nu nog met u in aardsche taal: Dáarin beschrijft men zoo iets niet! Wist gij Bij de allereerste ontmoeting: "dat is Hij?" Bij de allereerste ontmoeting. Door een gloed Van stralen, die alle Englen scheemren doet?
Hij wond die altijd met zorg en aandacht op en hield het voor een noodzakelijke beleefdheid naar haar te kijken als zij sloeg. Dat ging natuurlijk alleen zoolang Johannes niet sliep. Was de klok door een verzuim stil blijven staan, dan voelde Johannes zich zeer schuldig en vroeg haar duizendmaal vergeving. Gij zoudt misschien lachen, als ge hem met zijn kamer in gesprek hoordet.
En als ge het hem met eene zoo ongekunstelde overtuiging hoordet zeggen, dan dacht ge onwillekeurig: Waarachtig, het manneken heeft het zoo mis niet! =Goed= gaat het wel niet! maar het kon toch nog eene heele portie =erger=!
Ja innig; al bewondert ge maar het genie in den mensch, die sprank van het Ongeziene. En als ge dat doet, dan huldigt ge God. Als ge verrukt staat waar de dalende zon speelt over de rosse hei, daar aanbidt ge. En als ge sprakeloos van verrukking daar hoordet aan uw zij: Hoed af voor den grooten Schepper van hemel en aarde! gij zoudt.... Maar hoe, twijfelde ik daaraan een oogenblik?
Op het fatsoenlijk uur, als de fraaie wereld bijeenkomt, hadt gij uw nichtjes rond moeten leiden, en er u volstrekt niet aan moeten ergeren als ze wat veel menschen aanspraken en gij wat al te dikwijls hoordet welke kraam de mooiste was, En dan had er leven en belangstelling in uw gezicht moeten zijn. Gij zijt er niet te groot voor, Augustijn!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek