United States or United Kingdom ? Vote for the TOP Country of the Week !


De bevolking, uit ongeveer honderdvijftig zielen bestaande, levert jaarlijks gemiddeld voor den uitvoer omstreeks honderd ton aan koopwaren, met name katoen en arrowroot. Wij voeren langzaam om het eiland heen; eene landing ging ook voor de sloepen met groote bezwaren gepaard, en het gelukte den inboorlingen niet, hunne prauwen in zee te brengen, ten einde ons eene landing te vergemakkelijken.

Maar ik zag ook een jongen Amerikaan, die drie maanden in de bosschen werkzaam was geweest aan den houthak en honderdvijftig dollar had bespaard, dit sommetje in twee uren tijds verliezen met inzetten van één tot vijf dollar.

Veertien dagen lang, woonde ik in en bij mijnen tempel, en gedurende dien tijd werd er een bed voor mij klaargemaakt. Honderdvijftig matrassen werden aan elkaar genaaid. Deze hadden voldoende lengte en breedte voor mijne grootte en aangezien vier van zulke matrassen op elkaar moesten gestapeld worden, gebruikte ik zeshonderd van hunne matrassen.

Ik was stuurman toen, op de Duchess, een kolossalen schoener van honderdvijftig ton, een nikkervanger. En laat ik jullie vertellen dat nikkervangers ook nikkervangers waren in die dagen. Er waren geen gouvernements-inspecteurs, en geen gouvernements-bescherming voor ons ook.

Den 4den December vertoonen zich voor de Ouwerschiesche Poort honderdvijftig, met buit beladen Hoekschen. De Schiedammers doen een uitval en de Hoekschen slaan op de vlucht met achterlating van den roof. De Schiedammers zetten hen na en ..... loopen in de val.

Ik zal dat wel nooit meer zien, en ik heb ook geen geld genoeg om een ander te koopen, ofschoon ik het hard noodig heb. Hoeveel was het waard? vroeg ik hem. Onder broeders, honderdvijftig piasters. Dan zal ik het van u koopen! Van mij koopen? vroeg hij verwonderd. Effendi is dat u ernst? Waarom dan niet? Omdat ik het paard niet heb! Dat doet er niet toe! Ik zal het zelf wel halen! Waar dan?

Maar hij kreeg geen antwoord, zelfs de echo weerkaatste de stem niet, die binnen de wanden van de gang besloten bleef. Hij zal ook een zijgang hebben opgezocht, hernam de schoolmeester; honderdvijftig menschen zullen toch niet verdrinken; dat zou vreeselijk zijn. Dit echter sprak hij niet op denzelfden overtuigenden toon.

"Ja zeker, nu het nacht is!... En eene daling van honderdvijftig voeten langs een gespannen touw is kinderwerk!" "Dat is het inderdaad, Phil Evans! En wij zouden wel dwaas zijn de aangeboden gelegenheid niet te benuttigen!" "Zoo is mijne meening ook," zei de secretaris van Weldon-Institute.

De vreemdeling was een wissellooper van de Banque de France en hield, als antwoord op Rodolphe's uitnoodiging, dezen een klein papiertje met veelkleurige teekens en cijfers onder den neus. "U wilt een bewijs van ontvangst?" vroeg Rodolphe. "Ja, dat hoort zoo. Geef me maar even pen en inkt." "Neen, ik kom zelf wat ontvangen," antwoordde de wissellooper; "een bedrag van honderdvijftig francs.

Marcel had werktuigelijk zijn hand in zijn zak gestoken en daarin een Amerika ontdekt, waaraan hij in het geheel niet meer dacht: d.w.z. de honderdvijftig francs, die de Jood Médicis hem voor zijn "Doortocht door de Roode Zee" betaald had. "Salueert, heeren!" zeide Marcel, terwijl hij een stapeltje daalders, waartusschen vijf of zes nieuwe louis schitterden, neerzette.