United States or Democratic Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Mag ik hem niet losmaken," vroeg Tony weer. "Nee hoor, dan heb ik niets geen pret" en Tony gaf het dwingelandje haar zin. Was het wonder, dat Tony wel eens alleen met zijn hond uitwipte. "Waar is Tony, Moesje?" vroeg zusje. "Uit," zei moeder, "naar de wei met Désiré." ", Moesje, mocht ik dan niet mee?" "Maar je wil immers nooit, dat Désiré los is.

Neen het was geen jammer, want wie bonsde daar tegen de deur, en wie kwam daar binnen, en wie riep daar met eene nog zwaarder stem: "Wat belieft, Mijnheer?" Niemand anders dan de hond met de oogen, zoo groot als een tafelbord!! Nu begreep de soldaat alles!

"Baas speel d' ris wat lolligs dit is zoo'n drensdeun!" roept een jongen, maar een dienstmeisje, dat ook luistert, geeft hem een vinnigen duw en snauwt: "Hou je mond, aap! 't is wat 'n mooi duis liedje." "'t Is wat moois," lacht een kruier, "'t lijkt de overture van de bedroefde hond wel."

Men noemt den Hond reeds verstandig, omdat hij met zijn reukzin veel onderscheiden kan; veel meer aanspraak maakt hij op dien naam wegens zijn uitmuntend geheugen, daar immers in 't dagelijksch leven ieder kind met een goed geheugen en zelfs een domme geleerde, d. w. z. een veelweter, voor verstandig doorgaat.

Nauwelijks was zij begonnen te eten of een haan verscheen en vloog naast haar, alsof hij om een deel er van vroeg. Het goede meisje kruimelde een stukje van haar koek en voerde het hem. Kort daarna kwam een kleine hond en begon op zijn wijze van zijn vriendelijke gevoelens jegens haar blijk te geven.

't Is een Egyptische hond, zeide Uilenspiegel; die soort hoort niet te huis in de Nederlanden. Of het een Egyptische hond is, weet ik niet juist.... Maar zij is het.... Ha! mijn vriend, ik sta het niet langer uit. Zij licht heur kleed nog hooger op, om heur ronde beenen nog hooger te laten zien. Zij lacht om heur witte tanden te toonen, en schatert om den klank heurer zoete stem te laten hooren.

Bij het hooren van dien naam richtte de hond zich op, met opgeheven kop en geopenden muil. Intusschen kwam de kok niet te voorschijn. "Negoro!" riep kapitein Hull nogmaals. Wederom gaf de hond teekenen eener buitengewone woede. Negoro verliet de kombuis. Nauwelijks had hij zich op het dek vertoond of de hond vloog op hem aan en wilde hem naar de keel springen.

Rustig liggen!" riep Stipan Arkadiewitsch zijn hond, die zich krabde, toe; hij was van de juistheid van zijn standpunt ten volle overtuigd en bleef dus volkomen kalm en maakte geen haast. "Ge hebt nog altijd niet de grens tusschen eerlijken en oneerlijken arbeid getrokken.

"Wat ben jij toch voor een hond, dat je je niet schaamt een heele gans te stelen?" zei hij. "Leg haar nu dadelijk neer, of je zult eens zien, wat je voor een pak slaag krijgt! Leg haar dadelijk neer, of ik zal aan je baas vertellen, wat jij hebt uitgevoerd!"

Een herder met een kudde schapen trok voorbij. De ruige hond hij kende 't goeie-dier sprong blaffende een paar maal om hem been. Paul riep hem bij zich met een hem vreemde stem , hij klopte en streelde 't ruige lijf, en wist niet dat hij 't deed.... Verbijsterd bleef hij toen de kudde nazien, den langen, langs z'n staf gebogen herder, en den hond, die aldoor om de schapen rende en sprong....