Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
En de onvrome verwijderde zich, zonder acht te slaan op de scheldwoorden en onheils-profetieën, die de prikkelbare meester hem aangaande zijn hiernamaals uitsprak. Wachtende op de komst van den alcalde stonden de menschen te transpireeren en te gapen. Waaiers, hoeden en zakdoeken dienden als afkoelers. De kinderen kreten en schreiden, wat den kosters werk gaf, om ze de kerk uit te zetten.
Want schuld moet er onder begrepen zijn; het is eene misdaad reeds, dat gij nog leeft, om het te verhalen!" "Zoo is het! Zoo is het!" antwoordde de ellendige: "eene diepe, zwarte, verdoemelijke misdaad; eene misdaad van welke het vagevuur hiernamaals mij niet zuiveren kan.
Dat alles veroorzaakte zulk een spektakel, dat het voorzeker den hevigsten donder had overstemd en in het niet doen zinken. In een hoek van de vlakte lagen de gevangenen, bewaakt door eene sterke gewapende wacht soldaten. Dat waren de rampzaligen, wier lot het was den overleden koning in het leven hiernamaals te vergezellen.
"Uwe liefde, uwe goedheid!" riep Adelgonde, hem om den hals vallende: "o! die kan u alleen hiernamaals vergolden worden." "Zoo is het mij goed," sprak de graaf: "gij zijt tevreden. Welnu Gonne, zult gij nu weder gelukkig zijn?"
En als het niet zoo was, hoe zou in dat Hiernamaals het wederzien met haar moeder zijn, nu zij daar als een zelfmoordenares kwam? Zou zij zich van haar afwenden? en dat broertje, dat zij zoo had liefgehad, zou hij haar van zich stooten? En welke veroordeelende Stem zou haar misschien tot eeuwigdurende hopeloosheid doemen?
Maar er is in die Oedipus-achtige Gregorius-geschiedenis zowel als in »der arme Heinrich" een mystiek, een drang naar de martelaarskroon en een verlangen naar het hiernamaals, die tonen hoe sterk de Duitse ridderromantiek nog in het teken van de levensopvatting der geesteliken staat. Maar »Frau Welt" steekt het hoofd al meer en meer op aan de Duitse hoven zo wel als aan de Franse.
Ik herinner me al het lage van mijn vroeger leven en die herinneringen laten me niet los en vergiftigen mij. Gewoonlijk beklaagt men zich, dat de herinnering verdwijnt met den dood. Welk een geluk, dat het zoo is. Wat zou het een kwelling zijn, indien ik in het leven hiernamaals de herinnering moest meenemen aan al het wreede, al het lage wat ik op aarde beging.
Stel bijvoorbeeld, dat zijn vrienden en verwanten er bevreesd voor waren, dat hij in het leven hiernamaals niet goed gevoed zou worden, dan plachten zij zijn rustplaats met afbeeldingen, welke een keuken in werking voorstelden, te versieren. Soms ook beeldden zij in de grafkapel een groep musici af, ieder met zijn instrument in zijn hand.
Het geloof aan de vergelding is de eenige oplossing van die vraag. Als zij niet bestaat, dan is er ook geene ongerechtigheid, wordt de gerechtigheid geheel overbodig en is de behoefte daaraan bijgeloof. "De gerechtigheid is eene levensvoorwaarde tusschen de menschen onderling, die zij ook zoeken in hunne betrekking tot de wereld. Zonder het leven hiernamaals is zij geheel ondenkbaar.
Wij, als landskinderen, hebben overal toegang tot ons volk; waar gij lieden niet kunt komen, daar kunnen wij wel komen. Doenia = gewoonlijk aarde in tegenstelling van het hiernamaals; hier is blijkbaar bedoeld onze "wereld". 20 Augustus 1902. Wij kregen menschen van Batavia over, die met hart en ziel de kunst van ons volk minnen en er veel voor willen en kunnen doen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek