United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"In het Hercynische woud", zegt hij, "treft men een Rund aan met de gestalte van een Hert; midden op het voorhoofd heeft het hoornen, veel grooter dan die, welke bij de andere voorkomen, en welker kroon zich handvormig in vele takken splitst. Het wijfje heeft net zulke horens."

Tot de knotssprietigen behooren verder: de koolzaadglanskever, het frambozenkevertje, het bietenkevertje. Van hunne sprieten zijn de laatste 3-7 leden plat, bladvormig verbreed; zij vormen te zamen een knotsje. Hiertoe behooren o. a. de meikever en het rozenkevertje; ook de mestkevers en het vliegend hert. Kniptorren zijn langwerpig, overal ongeveer even breed, met een zeer lang voorborststuk.

Hij ondervroeg den schildwacht der straat Droit-Mur en Picpus; deze agent, die onbewegelijk op zijn post was gebleven, had den man niet zien voorbijgaan. Het gebeurt soms, dat het hert ontkomt, hoewel de honden op zijn hielen zijn; in zoodanig geval weten de beste jagers niet wat er van te denken. "'t Was geen hert, 't was een toovenaar." Javert zou gaarne hetzelfde hebben geroepen.

't Was een overhoopgegooi, een weg en weder en verloren loopen over heel de streek. En zie! een ontsnapte hert liep uit de Begijnenbosschen!

"Goed en zuiver geblazen," zei de schutter; "bij mijn ziel, ge verstaat evenveel van de jacht als van den oorlog! ge zult in uw tijd menig hert geveld hebben, daar sta ik voor in.

Maar de praatzucht van den ouden dag was over ouden Pat gekomen en het duurde lang eer hij Stubener vrij liet zijn oogen dicht te doen. "Hij kan een hert op zijn eigen beenen voorbijloopen," begon hij opnieuw. "'t Jagers-leven is de prachtigste oefening voor de longen. Hij kent niet veel anders, ofschoon hij nu en dan een paar boeken heeft gelezen en zoo'n beetje verzen.

Voor sommige diersoorten, met name voor het paard en den hond, is het ook merkwaardig, na te gaan welke type de ouden hebben gekend of bij voorkeur aangekweekt. Ziehier eene zeer fraaie groep: een hert door een bulhond aangevallen.

Eer Boges zijn vaarwel had kunnen uitspreken riep zij, bijna tegen wil en dank, terwijl zij als een opgejaagd hert naar huis snelde: »Ik zal hem verwachten!" Met rassche schreden ging Boges door de bloeiende lanen der hangende tuinen. Tot de borstwering genaderd zijnde bleef hij staan en opende voorzichtig eene verborgene valdeur.

Ja, het bosch lokte den koning snel reed hij vóór de anderen, en hij speurde overal naar 't hert. Hij riep IJwein, en men ontkoppelde de honden, alle ridderen bliezen den horen. Toen sprong 't hert op, en vlood langs de rivier, de honden basten, de jagers schoten met hun pijlen, maar 't hert ontvluchtte door het diepe water, en verborg zich in het hooge gras.

Ze werd teenemaal ongemakkelijk en, in haar boezem, schartte een onbekend gevoel. Trouwen! Het woord weergalmde in haar hersens en 't deed meteen een heele doening naderen, die sinds wanneer? och! al zoo lange verwijderd was. Als hooge schaduwen togen de vroegere beelden voorbij, en de schrikkelijke vaart van al die groote donkerten bracht een zware angst in haar hert. Wat was er nu gaande?