Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Maar nu is dit alles verdrongen door het alles overheerschende, in enkele weken hem bewust geworden doel: het regeeringsstelsel van Insulinde ten bate van den Inlander om te zetten. Tusschen de daad van Lebak en het verschijnen van Max Havelaar liggen vier jaren, jaren, waarin D. D. met zorgen en gebrek geworsteld heeft. Alle moeite om een werkkring op Java te vinden waren vergeefs.
Hoe hoog is de aanslag van dit jaar? ging hy voort, en bemerkende dat Verbrugge eenigszins weifelde, als om zich op 't antwoord te bezinnen, voorkwam hem Havelaar, die in één adem aldus vervolgde: Goed, goed, ik weet het al ... zes-en-tachtig duizend en eenige honderden ... vyftien duizend meer dan in 't vorige jaar ... doch maar zesduizend boven '45.
Ik wist wel dat je er weer een zwarten streep over halen zou, zei Tine verdrietig. Kan ik 't helpen? Ik had ze liever dood zien vallen! Mag zulk een meisje zich profaneeren? Maar, mynheer Havelaar, vroeg Verbrugge, als ze nu eens verkouwen is? Wèl, ze moest niet verkouwen zyn met zulk een neus! Ja, maar ...
En toen Verbrugge naar den ingang van de pendoppo trad, om te zien welk paard hy bedoelde, legde hy dezen de hand op den schouder, en vroeg: Is de Regent altyd zoo dienstyverig? 't Is een kras man voor zyn jaren, m'nheer Havelaar, en u begrypt dat hy gaarne een goeden indruk op u maken zou. Ja, dat begryp ik. Ik heb veel goeds van hem gehoord ... hy is beschaafd, niet waar?
Uit z'n zwygen blykt dat-i de assertien van Havelaar volkomen begreep, 't geen bewyst dat ik den algemeenen toestand naar waarheid geschetst heb. Had niet ook hier, byv. de resident moeten vragen: wat bedoelt ge met dien "geest" der Oost- Indische ambtenaren? Opmerking als in Noot 165.
Door bemiddeling van een broeder van het rozekruis, een tak van de orde der Vrijmetselaars, kwam het manuscript in handen van Jacob van Lennep, den toen zoo populairen romanschrijver. Als hij het gelezen heeft is hij vol geestdrift over Max Havelaar. Door zijn broeder Jan wordt D. D. in staat gesteld in Holland te komen om over de uitgave te onderhandelen.
Onder den indruk van de hartstochtelijke vereering van Sietske is in den zomer van 1861 zijn scheppingsdrang plotseling opgevlamd: in enkele weken schrijft hij de Minnebrieven. Evenals in de dagen, dat hij Max Havelaar schiep, geniet hij van zijn eigen schepping. Aan Tine schrijft hij: "Ik heb een stijl die ik zelf niet ken. Je zult zien, muziek en onweer.
Hy begon met den kontroleur te vragen waarom deze niet beproefd had Havelaar van zyn aanklacht terugtehouden? De arme Verbrugge, wien de geheele aanklacht onbekend was, betuigde dit, maar vond geen geloof.
Havelaar begaf zich naar zyn kantoor, en bleef daar den nacht door, tot den volgenden morgen. Havelaar had den kontroleur verzocht, de hoofden die te Rangkas-Betoeng, aanwezig waren, uittenoodigen daar tot den volgenden dag te vertoeven om de Sebah bytewonen, die hy beleggen wilde.
Ga nu heen, Max, zei Havelaar, papa heeft iets aan die heeren te zeggen. De kleine liep weg nadat hy met kushandjes gegroet had. Hierop ging Havelaar aldus voort: Hoofden van Lebak! Wy allen staan in dienst des Konings van Nederland. Maar Hy, die rechtvaardig is, en wil dat wy onzen plicht doen, is vèr van hier.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek