Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Maar, o geluk! Maston was met zijn haak aan een schoorijzer van de buis blijven hangen. Hij jammerde en gilde, maar hield zich toch vast. Belfast riep om hulp. Er daagden menschen op; zij haalden touwen, die men om Maston wist te slaan, en met groote moeite trok men eindelijk den onvoorzichtigen secretaris der Gun-club uit den telescoop.
De directeur der Sterrenwacht te Cambridge aan den voorzitter der Gun-club te Baltimore. In antwoord op uwen geëerde van 6 dezer heeft het bestuur der sterrenwacht de eer te berichten: 1º. Op de vraag: is het mogelijk een projectiel naar de maan te schieten? Ja, indien men er een snelheid van 12,000 yard in de eerste seconde aan geven kan. De berekening toont, dat deze snelheid toereikend is.
Hij gaf een teeken van stilte en sprak aldus: »Vrienden! De vrede doemt de leden der Gun-club tot doffe werkeloosheid. Ik zeg het met luider stem: »welkom ware ons iedere oorlog, die ons de wapenen weer in de vuist gaf." »Ja! oorlog!" schreeuwde de hartstochtelijke Maston. »Luistert! luistert!" klonk het aan alle zijden.
Aan de verwezenlijking van het plan twijfelde de periodieke pers in geenen deele; onderscheiden vlugschriften deden er de voordeelen van uitkomen; de meeste wetenschappelijke genootschappen zonden aan de Gun-club niet alleen brieven van gelukwensching, maar ook aanbiedingen van hulp en geld.
De lezer zal zich herinneren, dat de secretaris der Gun-club zich onmiddellijk na het afschieten der Columbiad naar zijn post in het Rotsgebergte, en bijna even snel als het projectiel had begeven. De geleerde directeur der sterrenwacht te Cambridge, mijnheer Belfast, vergezelde hem.
Men wist dat dit land sterk tegen het voorstel Barbicane gekant was. De Engelschen hebben enkel gevoel voor de 36 millioen inwoners van Groot-Brittannië. Zij gaven te verstaan, dat de onderneming der Gun-club in strijd was met het beginsel van non-interventie en schreven nog voor geen dubbeltje in.
Zal de maan niet op haar tijd weder door het toppunt van Stone's Hill gaan? Over 18 jaar en 11 dagen staat zij immers weder op dezelfde plaats?" »Komen zullen zij!" juichte Michel Ardan; »Maston en Elphiston en Blomsberry en al de leden van de Gun-club, en wij zullen hen goed onthalen ook! En mettertijd komen er geregelde projectieltreinen tusschen de Maan en de Aarde! Leve Maston!"
»Gelijk heb je!" riep kolonel Blomsberry uit. »Toen was het leven, nu is het dood zijn, hier te Baltimore," want daar was de Gun-club gevestigd. »En dan geen vooruitzicht," voegde de stoutmoedige Maston er bij, terwijl hij met zijn ijzeren haakje aan zijn getah-pertja schedel krabde. »Geen wolkje aan den hemel!
De Gun-club besloot de sterrenkunde te raadplegen; als deze wetenschap haar gevoelen had geuit, zou men zijn aandacht aan het werktuigkundige gedeelte der zaak wijden. Niets werd verzuimd om de verwezenlijking van het grootsche plan tot stand te brengen.
Nu konden zij naar alle richtingen zien, voorwaarts, achterwaarts, zijwaarts. Barbicane en zijn tochtgenooten legden een oog aan de glazen stikdonker! »Wij zijn in de hemelruimte!" riep de voorzitter der Gun-club uit. »Ziet maar eens de sterren." »Bravo!" riepen de beide anderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek