Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Daarop antwoordt Alva, met een stem, die haar zoo scherp voorkomt, als de bazuin van het laatste oordeel van onzen Heer hun zal voorkomen, wien geen hoop wacht in de eeuwigheid: "Dit is niet de man, dien gij meendet lief te hebben. Dit is niet Guido Amati.
De een zocht op de plaatsen, waar zij wist, dat de visschen zich verscholen en de ander hield het net gereed tot groot genoegen van den koning, die met aandacht toezag, en zij vingen er in korten tijd vele. Zij wierpen ze toe aan den knecht, die ze levend op den oven legde en daarna vingen zij er van de schoonsten, die zij op tafel den koning, graaf Guido en hun vader toewierpen.
O, wonderbare gedaanteverwisseling! Stel u de oogen van Hermoine voor, als zij ziet, dat gij leeft. O God! kon ik slechts mijn beminde in de oogen zien, die zich dáár bevindt," en Oliver wijst in de richting van Haarlem. "Guido, help mij, om haar te redden."
GUIDO: Lieve Bianca, Dees kramer maakt mij met zijn praatjes wreevlig. Ik moet vanhier. Maar morgen kom ik weêr. Zeg mij hoe laat. BIANCA: Kom met den vroegsten daagraad Tot ik u weêrzie, is mijn leven ijdel. GUIDO: Laat neêr den middernacht van uwe haren, In uwer oogen sterren laat mij zien Mijn beeltnis als in spiegels.
In antwoord op haar min of meer nonchalante neiging, zegt Chester: "Ik ben kapitein Guido Amati van Romero's voetvolk. Kan ik vrouw Bodé Volckers een oogenblik spreken?" "Niet, tenzij gij naar de andere wereld gaat," antwoordt het dametje vrijpostig. "Vrouw Bodé Volckers is al drie jaren dood."
De Natuur voert zelf Krijg met haar eigen lieflijkheid en moordt Haar kindren als Medea. Neen maar, Heer, Kijk nog eens nader. Hier in dit damast Is 't altijd zomer, en geen winters tand Zal ooit dees bloemen knauwen. Iedere el Betaalde ik met een goudstuk. Goed rood goud, De vrucht van zuinge zorg. GUIDO: Brave Simone, Vermoei u niet. Ik ben meer dan voldaan.
Toen ik hoorde, dat hij het was, die u het laatst had gezien, mijn Guido," zij neemt, dit zeggende Guy's hand in de hare, alsof zij vreesde, dat zij hem opnieuw zou verliezen, "zond ik om hem en informeerde handig als geschiedde het slechts uit belangstelling in een goede kennis o, ik beheerschte mij goed! hoe gij waart gevallen.
Zij keken elkander aan en zeiden tegen elkander, dat Guido zijn hoofd verloren had en dat, hetgeen hij gezegd had, niets beteekende, omdat het er zóó mee stond, dat zij daar niets meer te vertellen hadden dan alle andere burgers en Guido niet minder dan een van hen.
Haar tranen, haar gebeden zullen u niet redden. Onthoud dat, mijn Guido, die in liefde ontgloeid zijt voor des tijgers welp!" "Waarom noemt gij haar zoo?" roept Guy toornig uit. "Ik heb er eigenlijk ook geen recht toe," antwoordt de schilder weemoedig.
"En waarom?" "Om deze reden." Zij spreekt nu op smeekenden, weemoedigen toon. "Ik meende ik stem nu toe, mijn Guido, ten onrechte dat gij mijner niet waardig waart. Als ik, de dochter van den Viceroy " "Boete!" roept Guy uit, bijna werktuiglijk, en in een oogwenk verdwijnt de trots van de dochter van den Viceroy en van het gewonde hart van Hermoine de Alva voor het liefdebevel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek