Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Hij dacht erover de Pasig weer op te varen: zijn bangka ging sneller dan 't andere vaartuig. Doch tot overmaat van ramp kwam er een andere bangka van de Pasig. En men kon de helmen en bajonetten der guardias civiles reeds zien blinken. "We zijn in den val!" mompelde hij, verbleekend.
"'t Is waar, dat ik vroeger de frailes en guardias civiles niet uit kon staan, omdat ze zoo onopgevoed zijn," zeide een dikke dame. "Maar nu ik hun nut en hun diensten gezien heb, zou ik bijna met genoegen met een hunner trouwen. Ik ben vaderlandslievend." "Ik zeg 't zelfde!" liet een magere volgen.
Onmogelijk zou 't zijn te beschrijven wat er in haar hart omging: ze vergat alles. Ze was zeer goed bekend met de vermetelheid dier mannen, die niemand ontzagen, zelfs de rijksten niet. Wat zou er nu van haar worden en van haar zoontjes, nu ze van diefstal beschuldigd waren? De guardias civiles zijn geen menschen, 't zijn alleen maar guardias civiles.
Twee guardias hadden een schuilplaats gezocht in een gebouw, dat bij 't klooster in aanbouw was: 't waren een soldaat en een distinguido, een als soldaat dienend jongmensch van goede familie. "Wat doen we eigenlijk hier?" zeide de soldaat. "Niemand gaat hier over straat...we moesten liever naar een huis gaan. Mijn 'meisje' woont in de Arzabispo-straat."
Een ieder ijlde toe, om te redden wat hij kon, maar 't vuur had het kleine laboratorium reeds bereikt, en de brandbare stoffen ontploften. De guardias civiles moesten terug: de vuurgloed versperde hun den weg loeiend en alles wat hij tegenkwam wegvagend. Tevergeefs haalde men water uit de put. Allen schreeuwden, vroegen om hulp, maar niemand kwam.
Zou 't menschelijker wezen, een veroordeelde naar 't schavot te geleiden dan hem te leiden langs 't moeilijke pad dat van de ondeugd naar de deugd gaat? Worden er niet al spionnen, beulen en guardias civiles betaald? Dat kost ook geld, en is nog smerig bovendien." "Vriend, noch u noch ik zullen 't gedaan krijgen, al willen we 't ook." "Alleen, ja, dan zijn we niets.
Als onze vriend de correspondent van Manila toch eens erbij geweest was... "Vandaag nog gaan we naar Manila, en we vervoegen ons bij den gouverneur!" zeide Doña Victorina woedend tot haar man. "Jij bent geen man: 't is jammer voor de broek die je draagt!" "Ma ... maar, vrouw, en de guardias dan? Ik ben immers mank!" "Je moet hem op 't pistool of op de sabel uitdagen, of anders... of anders..."
Gij, groote zondaren gevangenen van de Mooren der ziel, die de zeeën des eeuwigen levens onveilig maakt in geweldige schepen des vleezes en der wereld, gij die beladen zijt met de handboeien der wellust en der begeerte, en voortroeit op de galeien des helschen satans, ziet op met eerbiedige ootmoed naar hem die de zielen loskoopt uit de gevangenschap des Duivels, naar den onverschrokken Gideon, den kloeken David, den onoverwinbaren Roland des Christendoms, de hemelsche Guardia Civil, dapperder dan al de guardias Civiles bij elkander, die er geweest zijn en er zullen zijn.
De onnoozele Andong barstte in schreien uit, toen hij zijn schoonmoeder, de oorzaak van zijn ongeluk, gewaar werd. Albino, de oud-seminarist, was ook aan de handen gebonden, evenals de beide tweelingen van Capitana Maria. Deze drie jongelieden waren ernstig en somber. De laatste die naar buiten kwam was Ibarra, los, maar tusschen twee guardias civiles in. De jongeman was bleek.
De guardias civiles hebben Don Crisóstomo's huis in brand gestoken, en als ze hem niet van te voren hadden gevangen genomen, zouden ze hem mee verbrand hebben." "Hebben ze zijn huis in brand gestoken?" "Al de bedienden zijn gevangen genomen. Kijk 's hoe je van hier de rook nog kunt zien!" zeide de verteller, op een venster toetredend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek