Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Dat ergerde mij gruwelijk, en vol wraakgedachten klapte ik mijn bedienden en liet met grimmig pleizier kooplieden en waren alles samen naar buiten gooien. Voor de deuren en vensters zette ik wachten uit, om te beletten, dat er weer indringers verschenen.
Het was zijn zelfde vol en rond gezicht, doch verbleekt door den dood, en grimmig, sneeuwwit keek het dreigend toe, en aan de kin waren reeds de wormen aan 't knagen. Het spook, dat altijd met de bloedige voeten zwaaide, zei met holle stem tot Spelle, die op den rug lag te zuchten: Spelle! provoost Spelle, word wakker! Maar Spelle verroerde zich niet.
Die oogen stralend van genegenheid tot u, dat voorhoofd waarop de mismoed nog geene rimpelen heeft gegraven, die mond u toelachend van dankbaarheid, zullen zij u niet meer verheugen dan het grimmig doodshoofd, waarop gij jaren lang hebt gestaard? Ach, aanvaard het leven, dat u overblijft. De bloemen des moeds en der blijheid zullen voor uwe voeten ontschieten bij elken stap.
Ze nam haar wapen, een vlijmscherpe zeis, en wachtte hem. "Schoone vrouw " zeide Ferguut hoffelijk, "haal mij het schild, dat ik begeer." "Galgenaas " lachte de reuzin grimmig, "ge krijgt het niet van mij, doch ik zal u het lijf in stukken houwen." De ridder reed op haar in, de lans geveld.
Hy schaart zijn bende op nieuw, beveelt haar toe te treden, En voert zijn speerhoop aan, verdubbeld in geleden, Die met gevelde spriet in welgesloten drom Den schok ontfangen moet van 't grimmig reuzendom.
Hier waagde de heer Korenaar het, om dit discours af te breken, door op den toren van Gorkum te wijzen, en iets over de vestingwerken te zeggen, welke interruptie door de dochter met eenen lieven glimlach beantwoord werd, en door de moeder met een dito, minder lief dan grimmig; doch de oude Heer, die zoodanigen reeds velen gezien had, gedurende den langen tijd, dat hij gehuwd was geweest met zijne egade, die achttien jaren jonger was dan hij, ontroerde niet bijzonder sterk.
Eens, daar trad Kabibonokka Grimmig uit zijn warrlend sneeuwhuis, Uit zijn huivrige ijsbergtente; En zijn hair, met sneeuw besprenkeld, Vloog hem na in zwarte golven, Als de wilde winterbeeken, Toen hij huilend Zuidwaards jaagde Over ijszee en moerassen.
Elisabeth was ook minder grimmig dan gewoonlijk; de twee honderd pond hadden op haar ook invloed, en nog andere invloeden werkten heimelijk in haar arglistig hart. Beatrice wist niets van het geld, en was eenigszins stil, maar zij was ook vergenoegd; zij smaakte dat gevoel van onwezenlijk geluk, dat wij soms in een droom hebben.
De ruit, naast de deur, zwaar door-barst, met flarden glas en snijdende spleten, zette grimmig haar wond in 't schemerend wit van den avond. De andere ruiten, paisibel en stil, kaatsten het wolk-licht in zachtblauwe wazen, als had de spelende adem van 'n kind ze besproeid.
Jo wist niets van philosophie of metaphysica, maar zij geraakte in een half aangename, half pijnlijke opwinding, en had een gevoel alsof zij in het oneindige rondzweefde, als een losgelaten luchtballonnetje. Zij keek eens naar den professor, om te zien, hoe het hem beviel en bemerkte, dat hij haar zoo grimmig aanstaarde, als zij hem nog nooit had zien kijken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek