Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
"Welnu, Jakob, wat vreest gij dan voor u zelven?" De oude man schudde grimmig het hoofd. "Wat ik vrees?" morde hij, "van alles. Zoudt ge niet zeggen, Peternelle, dat wij hier in volle zekerheid tusschen engelen leven, terwijl integendeel de lucht op Wildenborg krielt van kwade zielen en booze geesten? Trek de schouders niet op, Peternelle. Dezen nacht heb ik weder druppelen gezweet van angst.
Den volgenden ochtend zat ze in haar pon op den rand van 't ledikant en keek naar haar enkels en prakkizeerde: "'t Zal wel zoo zijn," maar de helderheid was geweken. Hij wilde niet denken. Als een net en degelijk heer zat i kalmpjes en gereserveerd in lijn twee en reed naar kantoor. "Môgge, dames en heeren." En grimmig ging i aan z'n lessenaar zitten en schiftte de post.
"Dus in ieder geval moeten wij alles beproeven, om de Albatros te ontvluchten!" "Het is toch een bewonderenswaardig toestel...." "Wat?.... Wat is bewonderenswaardig?" vroeg Uncle Prudent onstuimig en verwoed. "Die Albatros.... Ja, zij is bewonderenswaardig, dat moet erkend worden, niet waar?" "Dat is mogelijk!" riep Uncle Prudent grimmig uit.
Zij, die achter hen kwamen, maakten dan een omweg, maar de storm joeg de sneeuw des hemels en die welke hij van de aarde opjoeg hun grimmig in het gezicht en verblindde hun oogen; verwoed scheen hij zich tegen hun marsch te willen verzetten. Onder deze nieuwe gedaante viel de Russische winter hun van alle kanten aan: hij drong snijdend door hun dun gewaad en opengescheurd schoeisel heen.
Hij was zoo grimmig en verwoed, dat hij den onschuldigen man doorboord zou hebben, indien deze zich niet met verwonderlijke vlugheid van zijn muildier had laten glijden. De andere monnik drukte zijn beest de hielen in de zijden en wist door overhaaste vlucht gelukkig zijn lijf te bergen.
Een zadel snoerde hij op Sleipner's rug en reed naar de holen van den nevel. Uit de hellepoort kwam een hond gesprongen, de borst met bloed bevlekt, en gromde grimmig tegen den toovermachtigen God. Doch Wodan reed verder, dat de wegen ervan dreunden, reed naar het hooge huis van Hella heen. Hij reed tot aan den ingang aan de oostelijke zijde, waar het woest is als de winter.
Op vele punten, waar men tusschen de muren van graniet een doorgang heeft moeten banen, schijnen de bijna loodrecht zich in de lucht verheffende steenen kolossen elkander grimmig te willen naderen, om den voorbijratelenden trein in hun omarmingen te verpletteren. De langste tunnel, die van Michelau, de voorlaatste dien men doorgaat, is bekranst met de trotsche bouwvallen van Bourscheid.
"Daar was eens een koning en een koningin en die hadden drie dochters. De jongste, braaf en onschuldig, werd door haar vader medoogenloos tot vrouw gegeven aan een grimmig monster. Dit nu was een schoone, betooverde jongeling, die elken nacht zijn werkelijke gedaante weer aannam, maar zóo door zijn geliefde niet mocht gezien worden.
En het moge u drie, viermaal gelukken, de etensbak van uwen hond weg te nemen, terwijl hij slechts dreigend gromt... er komt een keer, dat hij grimmig bijten zal. Intusschen zult ge in het daarop volgend conflict de sterkste en machtigste blijken, doch onloochenbaar zal het incident eene verkoeling teweeg brengen in de verhouding tusschen u en hem.
Hij ziet er uit, alsof hij altijd slecht gemutst is en volkomen onvatbaar voor een vroolijke aandoening; grimmig, boosaardig en valsch draagt hij den breeden en zwaren, door de kolossale hoornen gedeeltelijk bedekten kop half gebogen, als 't ware steeds tot den aanval bereid; groote, blauw-zwarte oogen glinsteren woest beneden de op een helm gelijkende hoornmassa, die het voorhoofd bekleedt, en wekken bij iederen toeschouwer den indruk, dat toomelooze woede en opzettelijke valschheid dit dier bezielen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek