United States or Saint Lucia ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Was niet gunstig voor Marius, dat de rector in de twee lagere klassen Latijnsche les gegeven had; want nu wilde Aalbom nooit toegeven, dat de rector den kleinen Gottwald zoo heel ver had gebracht; maar aan den anderen kant was hij bang, dat de rector zou willen beweren, dat zijn lieveling achteruit was gegaan, sinds hij bij Aalbom in de klasse gekomen was.
Dit bedierf de combinaties van de vrouw van den commissaris van politie en maakte een eind aan de onderzoekingen. Mevrouw Gottwald had er zelfs bijgevoegd, dat Mevrouw Lövdahl zich dien heelen avond heel onwel gevoeld had.
Luister nu: acht dagen vóór 't failliet was je vader hier en praatte Mevrouw Gottwald haar spaarbankboekje af, onder voorwendsel van haar hooger rente te willen bezorgen! Wat zeg je daarvan? Zal ik je zeggen wat hij is je groote vader? nu, hij is gewoon weg een gemeene schurk!" Abraham viel achterover tegen een stoel en was verscheiden minuten bewusteloos.
Op de trap bedacht Mevrouw Gottwald zich toch weer en wilde terugkeeren; maar gelukkig kwam er toen juist een heer de trap op en toen dit Peter bleek te zijn, nam Mevrouw Kruse dat aan als een zekere vingerwijzing en stelde zich zelf gerust in de overtuiging, dat "de jongelui" 't nu wel samen eens zouden worden.
Mevrouw Gottwald, zooals ieder in de stad haar uit beleefdheid noemde, hoewel ieder wist, dat zij nooit getrouwd was geweest, was voor een paar jaar van den Oostkant van 't land gekomen met een kleinen jongen en vrij wat geld. Professor Lövdahl, aan wien zij door een collega was aanbevolen, zette haar in een modezaakje, dat Mevrouw Lövdahl met alle macht steunde.
Hij mompelde bijna onafgebroken verbuigingen en vervoegingen, en regels en uitzondering, zijn arme hersens waren heelemaal omsluierd door Madvigs wijden plooienmantel, en hij tastte angstig rond in het duister. 't Waren mooie, lichte lentedagen; juist weer om te hopen. En Mevrouw Gottwald liep heen en weer en wilde aldoor een teeken van beterschap zien.
"Wat is dat toch voor een aap, die de kachel heeft opgestookt, hè?" begon Aalbom, zoodra hij in de klas kwam. 't Was heelemaal niet warm meer, maar hij had den rector gesproken. "Dat heb jij zeker gedaan, Kruse! Jou, dikke ezel! Bah! Waar moeten we beginnen? Vers 122: qvas deas, lees op Gottwald, hardop! Och nonsens!
Hij kwam nu soms uit zich zelf liefst in 't donker en zat nogal geduldig naar de oude verhalen te luisteren; nu en dan vertelde hij ook trekjes uit hun samenleven, die de arme Mevrouw Gottwald in verrukking brachten.
Bentzen, de dienstmeisjes en Mevrouw Gottwald bleef er geen reden tot twijfel over. Anders zou het immers een feest geweest zijn voor al die vrome harten en vlugge, onvervaarde tongen, om alles wat dan ook! op het hoofd van die ongeloovige te laden zij, die zich met vrijdenkers ophield en nooit naar de kerk ging.
Vrouwen worden veel gauwer oud." "Ja, enkelen; maar kijk nu b.v. eens naar Mevrouw Gottwald." "Mevrouw Gottwald!" riep Abraham, "zij ziet er toch even oud uit als jij." "Och onzin, kinderpraat!" stoof Kruse plotseling op. "Mevrouw Gottwald ziet er waarachtig even jong uit als je vrouw."
Woord Van De Dag