Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
De deftigen zitten in het parterre; de inboorlingen klimmen in de takken en kijken van die "galerij" uit naar het wondere spel. Het tooneel zelf is een vastgestampt stuk land, waarlangs op den voorgrond en aan welks beide zijden zich een stroomend beekje met kristalhelder water kronkelt, waarvan de golfjes in het zonlicht glinsteren met lichtjes, die het voetlicht op het tooneel kunnen vervangen.
Toen schoot zij neer, dook, kwam weer te voorschijn met een dikken zwartvisch en was verdwenen. Voor mij liet zij niets achter dan een oogverblindenden watersluier en groeiende kringen van lachende, dansende, tergende golfjes, waaruit ik maar moest opmaken hoe zij visch vangt. Hoog boven mijn hoofd zweefde eens een adelaar op zijn breede wieken tegen den wind in.
Zij zag naar het beekje en naar het getril van stille golfjes, en hij zag haar aan. Ze kon ongeveer vijftien jaar zijn; maar was zoo teer en fee-achtig, dat men ook gelooven zou, dat ze niet ouder was dan tien. Uit haar oogen keek een wonder-diepe ernst, die niet echt kinderlijk was.
Des morgens, vertelt hij nu verder, wandelde het paar wat rond, of zat naar het kabbelende beekje te luisteren en volgde de golfjes met hun ogen. Wanneer de zon hoger aan de horizont kwam, gingen zij onder de lindenboom zitten die bij hun grot groeide, en dan suisde de wind koel door het schaduwrijke loof, terwijl zij elkaar droeve liefde-verhalen deden uit Ovidius.
Die bloem is mijn Siddha, sprak ze half in zichzelve, laat ons nu zien of hij mij trouw zal blijven! Neen! sprak Siddha op zijne beurt verwijtend, dat is een gek spel! Dat moet gij niet spelen! Maar Iravati luisterde nauwelijks en zag met ademlooze belangstelling naar het dobberend boomblad uit, dat daar vrolijk op de kabbelende golfjes danste. Trouw! trouw! juichte zij....
Er komen slechts kleine rimpelingen aan de oppervlakte, regelmatige golfjes, die harmonieus op elkander volgen, en waar men voor kan wegloopen, als zij wat hoog komen of haast maken en teveel terrein winnen. Maar er is iets anders.
Op een van die half verborgen plekjes, aan den zoom van een beek, waarvan de snelvlietende golfjes zich verliezen in een der armen van de Loire, lag het huis, waar ik mijne eerste levensjaren doorbracht. Tot op mijn achtste jaar had ik nooit een man in dat huis gezien.
Maar van al die overleggingen sprak hij geen woord tot zijne zuster. "Als je een goede partij voor mij weet," vervolgde hij vroolijk, "dan stuur je maar een boodschap." "Wel," zeide zij peinzend, voor den spiegel nog hier en daar de golfjes en krulletjes van haar kapsel een duwtje gevend, "een van de Graantjes bijvoorbeeld;.... zulke aardige meisjes!" Hij maakte een afwerende beweging.
De golfjes kwamen er tot aan den voet van 't kerkhof uitkabbelen en heel het dorpje van slechts ettelijke huisjes lag daar aan den rand: witte huisjes, roze huisjes, blauwe huisjes, groengeluikt en kleingeruit, met één enkel, ietwat ruimer gebouw in het midden: een tamelijk groote, lage, geelgeverfde herberg, waarop in groote, zwarte letters stond geschilderd: In het Gemeentehuis.
Ik mag die slanke handen zoetjes streelen, Als zwoele wind de blanke duiveveeren. ’t Zijn lelies, waar de schaduwen om spelen; Gekruifde golfjes, die de meeuwen scheren. Ik druk ze, en zal hun wederdruk niet weren, Ik wil, ik wil ze kus op kus ontstelen. Een warme handedruk zal ze niet deren, En deerde ze al, een handkus zou ze heelen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek