Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Maar de meesten hielden toch vast aan het verhaal van den Radja en zijn gemalin, die voor vele honderden jaren, door een boozen geest in gestalte van een jachthond verlokt, deze grot binnengekomen waren en na lang dwalen versteend.
"Wie ben je?" vroeg zij, terwijl ze de in elkaar gedoken gestalte bij de deur gadesloeg. "O, een bedelaarster!" antwoordde zij zelf. "Wacht, ik zal je wat geld geven, de prins voorziet mij altijd rijkelijk." Zij haalde een beurs met oude koperen munten te voorschijn en zocht er in, tot zij de grootste gevonden had. "Daar," zeide zij, "de beste is nog niet goed genoeg voor je."
Een echt soldaat, kort en gedrongen van gestalte, met een gewoon, ietwat vulgair gelaat, een rond hoofd en oogen vol donkeren gloed: ziedaar "kleine Phil," de wilde iersche duivel, die zich een weg heeft weten te banen tot de hoogste rangen der militaire hierarchie.
En in de daad, hij was wel geschikt om de opmerkzaamheid tot zich te trekken: zijn gestalte was ongemeen hoog, zonder echter het onbevallige te bezitten, hetwelk meestentijds eigen is aan uit hun kracht gegroeide personen en hun het hoofd doet gebogen houden of den rug krommen.
Nog was er een dien de Helper in zijn woning bij zich had, Baardloos en klein van gestalte, zijn gezicht gerimpeld en mat. Zoo zeldzaam oud was Regin dat niemand zeggen kon, Wanneer in vervlogen dagen in dit land hij te wonen begon.
De Geest stond stil; de hand wees ergens anders heen. "Het huis is ginds," riep Scrooge uit. "Waarom wijst gij een anderen kant uit?" De onverbiddelijke vinger verwrikte niet. Scrooge haastte zich naar het venster van zijn kantoor en keek naar binnen. Het was nòg een kantoor, doch niet meer het zijne. Het meubilair was niet meer hetzelfde en de gestalte in den stoel was hij ook niet.
Hij kust haar hand en spreekt: Wij zullen elkaar weerzien; in elke gestalte zullen wij elkaar herkennen. Ik ga vrijwillig, maar als ik moest zeggen: voor eeuwig! dan zou ik het niet uithouden. God zegen u. Wij zien elkaar terug. Ja, morgen natuurlijk, zegt Charlotte lachend. Doch den volgenden ochtend bereikt haar dit biljet: "Wel hoop ik weer te komen, maar God weet wanneer!
't Is zijn gestalte, zijn gezicht, nauwelijks iets verouderd; er zijn lieden die niet verouderen; ik weet niet wat zij er voor doen. 't Was de toon zijner stem. Hij was beter gekleed, anders niet. Ha, oude geheimzinnige duivel, nu heb ik u! Hij zweeg en zeide vervolgens tot zijn dochters: "Gaat! 't Is zonderling dat 't u niet in 't oog is gevallen." Zij stonden op om te gaan.
Waaraan heeft anders die houterige gestalte, die behaarde huid en die stoppelige baard, waardoor de man tamelijk veel op een ouden paai gelijkt, zijn oorsprong te danken, dan aan die rampzalige wijsheid, terwijl de altijd gladde wangen der vrouwen haar altijd zwakke stem, haar zacht velletje als 't ware het beeld eener eeuwige jeugd zijn.
Zij was nog tamelijk jong, nauwelijks dertig jaar oud. Zoo deze vrouw, die nu gehurkt zat, overeind had gestaan, zou waarschijnlijk haar reusachtige gestalte en kolossaal voorkomen de vreemde vrouw reeds op het eerste gezicht hebben verschrikt, haar vertrouwelijkheid verdreven, waardoor onmogelijk ware gemaakt, wat wij thans willen verhalen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek