Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Dezen morgen had er voor hem nog een straal van hoop geschenen Liesje; de woorden, die zij hem den vorigen avond onder den besneeuwden lindeboom had toegefluisterd, hadden hem als eene boodschap des vredes in het oor geklonken; het waren zulke eenvoudige, kinderlijke woorden geweest, gevloeid uit een zalig, opgeruimd meisjeshart; dat was ware, echte liefde, die hem tegenblonk! Ware liefde?
En hij vertelde haar, waarom hij die had bereid. Toen de donna dit had gehoord, meende zij, dat Ruggieri die gedronken had en hem daarom dood had geschenen en zeide: Maestro, dat wisten wij niet en maakt u daarom een anderen.
Half ontdooide sneeuw met een weinig mos, puntige steenen en geraamten van walrussen en ijsberen lagen er in de rondte, evenals reuzenarmen en beenen met beschimmeld groen. Men zou haast denken, dat de zon daarop nooit geschenen had.
Ze trok even haar doek ter zijde, om te zien of ze nog ver van 't dorp was. Ze moest nog eenige telegraafpalen voorbijgaan, voordat ze aan de bantajan of het wachthuisje kwam. De afstand had haar nog nooit zoo lang geschenen. Aan den kant van den weg groeide een lommerrijk bamboe-boschje, in welks schaduw ze eertijds placht te rusten. Daar hield haar minnaar teedere gesprekken met haar.
DEMETRIUS. Wel, die dingen moesten alle in de lantaren wezen, want zij zijn in de maan. Maar stil, daar komt Thisbe. THISBE. "Dit 's ouden Ninny's graf, waar is mijn lief?" LEEUW. "Ooh!" DEMETRIUS. Mooi gebruld, Leeuw. THESEUS. Mooi gevlucht, Thisbe. HIPPOLYTA. Mooi geschenen, Maan. Waarlijk, de maan schijnt niet zonder bevalligheid. THESEUS. Mooi geklauwd, Leeuw. DEMETRIUS. En daar kwam Pyramus.
Deze burcht echter, bedacht Gawein, had hem Destijds, toen hij den eersten keer er het Scaec kwam zoeken en het er ook werkelijk gevonden had, toe geschenen als een burcht van koper, als een burcht van gloeiend brons, als een burcht van goud, en nu scheen het Gawein toe, dat de burcht gebouwd was van steen, van roode, rossige steen als andere koningsburchten in de omringende landen, rooder alleen, rossiger.... Goud, neen, het was geen goud.... Hoe vreemd, dat het geen goud meer was.... Maar dáár, voor hem, was de poort, die hij Destijds ook was binnen gereden.
Zij besefte, dat de sociale positie, die zij in de wereld innam en die haar heden morgen zoo nietig had geschenen, haar dierbaar was en dat zij niet in staat was die te verruilen voor den verachten toestand eener vrouw, die man en kind verlaten en zich met haar minnaar vereenigd heeft.
Alle gewoonten en regels van zijn leven, die hem tot nu toe zoo vast en onomstootelijk hadden geschenen, waren plotseling valsch en ontoereikend gebleken.
Toen hij den eersten keer in de ijzeren kooi gekropen was en op dat zwevend voertuig in de diepte van den steenen nacht was neergezonken, had een nijpende angst hem beslopen. Het was een hellevaart. Bij 't schijnsel zijner lamp had hij de drie kerels, in de kooi met hem aanwezig, voor duivels gehouden. Het oogenblik dier nederdaling had een dag geschenen.
Hij kleedde zich behoedzaam uit en viel in slaap, zich gelukwenschend dat niemand iets van zijn uitstapje bemerkt had. Maar hij wist niet, dat de zacht snorkende Sid al een uur wakker had gelegen. Toen Tom ontwaakte, was Sid al verdwenen. De zon zag er uit alsof zij reeds lang geschenen had en ook de atmosfeer gaf den indruk dat het al laat was. Verschrikt sprong hij het bed uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek